Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης της Μαγνησίας!


Μία εναλλακτική κοινωνική οικονομία εφαρμόζεται στη Μαγνησία που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά γιατί Ανταλλαγή σημαίνει και Αλληλεγγύη. Είναι μια θετική δράση από τους ίδιους τους πολίτες οι οποίοι παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, δημιουργούν ευκαιρίες απασχόλησης, δίνουν αξία στα τοπικά προϊόντα, βοηθούν τις οικογένειες τους και τις επιχειρήσεις τους να επιβιώσουν και να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Η εκτίμηση της οποιασδήποτε προσφοράς και ζήτησης στα πλαίσια των ανταλλαγών ανάμεσα στα μέλη του Δικτύου και το μέσο συναλλαγής δεν είναι το ευρώ, αλλά η Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ). Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης έχει μελετηθεί και δοκιμαστεί με επιτυχία στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει[...] εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, δεν υπάρχουν τόκοι ή ανατοκισμοί και τοκογλυφία.

Το Δίκτυο είναι βασισμένο στις ακόλουθες αρχές:

* Ισότητα και Ισοτιμία. Το Δίκτυο ανήκει στα μέλη του, είναι τα μέλη του. Όλοι/όλες είναι ίσοι ανεξαιρέτως και παίρνουν συλλογικά, μέσα από τακτικές συνελεύσεις, τις αποφάσεις που διέπουν την λειτουργία του Δικτύου. Τα μέλη ορίζουν την Ομάδα Συντονισμού που αναλαμβάνει τις από μέρα σε μέρα λειτουργίες.
* Ανοιχτή Διαδικασία και Διαφάνεια. Όλα τα μέλη ενημερώνονται για όλες τις συντονιστικές και λειτουργικές διαδικασίες του Δικτύου που πραγματοποιούνται από την Ομάδα Συντονισμού. Μπορούν να παρευρεθούν στις συναντήσεις της Ομάδας, να συμμετέχουν στις διαδικασίες, και έχουν πρόσβαση στην ιστοσελίδα που γίνονται οι συζητήσεις και η επικοινωνία μεταξύ των μελών της Ομάδας.
* Συμμετοχή και Αλληλεγγύη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον κοινωνικό χαρακτήρα του Δικτύου. Από τις συλλογικές αποφάσεις και την ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση του Δικτύου μέσω του Βήματος Διαλόγου Μελών μέχρι τις κοινωνικές/κοινωφελείς δραστηριότητες τα μέλη ενθαρρύνονται να συνεργαστούν, να ανταλλάξουν, να προσφέρουν και να συμμετέχουν με γνώμονα το κοινό καλό και την συνδιαμόρφωση της κοινωνίας που θέλουμε.

''Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να μοιράζονται τον κόσμο, να μην υπάρχει ανάγκη για απληστία ή πείνα, μια ανθρώπινη αδελφότητα, φαντάσου..." (απο το "Imagine'' του John Lennon)

Ας μην το φανταζόμαστε μόνο. Ας το κάνουμε πράξη! Καλώς ήρθατε στην κοινωνική οικονομία!
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα: Ως πότε θα συνεχιστεί αυτό;

«Είμαι εγγονός και γιος αγρότη, είμαι υπερήφανος γι’ αυτό, είμαι υπερήφανος για τα προϊόντα που παράγει η γη μας, τόσο ιδιαίτερα και τόσο ξεχωριστά. Σκοπός ζωής για μένα είναι να τα αναδείξω, να κάνω γνωστό τον τόπο καταγωγής μου σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον πλανήτη. Σε αυτό έχω αφιερωθεί και γι’ αυτό δουλεύω». Οση ώρα άκουγα τον σεφ εξ Ισπανίας, εξ Αραγονίας ειδικότερα, να μου εξηγεί το πώς βρέθηκε στην Αθήνα και πώς εμπνεύστηκε τις δημιουργίες του, ένας βουβός θυμός και μια απίστευτη ζήλια, ένας φθόνος γιγάντιος, με κατέκλυσε.

Το μυαλό μου γέμισε εικόνες από [...]«δικούς μας» γιους και εγγονούς αγροτών. Σε καφενεία και ταβέρνες, με πανάκριβα 4x4 παρκαρισμένα απ’ έξω, με τους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, στα κτήματα, με τις επιδοτήσεις να επενδύονται σε επώνυμα ενδύματα και υποδήματα. Και με μια τεράστια ντροπή στο βλέμμα και στα λόγια για την καταγωγή, για τη δουλειά, για το μέλλον τους.

Πότε οι ελάχιστοι, που θεωρούνται έως και γραφικοί, υπερήφανοι για την καταγωγή και το προϊόν τους θα γίνουν παράδειγμα προς μίμηση;

Μπροστά στα μάτια μου πέρασαν πάγκοι λαϊκής με πιπεριές «τύπου» Φλωρίνης, πεπόνια «τύπου» Αργους, μελιτζάνες «τύπου» τσακώνικες, σταμναγκάθι «τύπου» άγριο. Κρεοπωλεία με αρνιά, κατσίκια, χοιρινά και μοσχάρια άγνωστης ράτσας, χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κακοκομμένα και παραταγμένα σε γυάλινες προθήκες. Ψυγεία τυριών με γραβιέρες ανώριμες που μόνο στο αλάτι διαφέρουν, φέτες που κονταροχτυπιούνται μόνο στη χαμηλότερη τιμή και όχι στην ποιότητα.

Στο στόμα μου ήρθαν γεύσεις αδιάφορες από εστιατορικά πιάτα που με σάλτσες πλούσιες και με αρχιτεκτονικές ακροβασίες κρύβουν το ανούσιο της μαζικής πρώτης ύλης.

Ως πότε θα συνεχιστεί αυτό; Ως πότε θα εξαντλούμαστε σε ευχολόγια και μεγαλόσχημες κουβέντες χωρίς κανένα έργο υποδομής, εκπαίδευσης και υποστήριξης ενός ανεξάντλητου και ανεκμετάλλευτου πλούτου;

Πότε οι ελάχιστοι, που θεωρούνται έως και γραφικοί, υπερήφανοι για την καταγωγή, το προϊόν και τον καθημερινό τους μόχθο θα γίνουν παράδειγμα προς μίμηση, δίνοντας αιτία και λόγο σοβαρό στους νεότερους να ακολουθήσουν μια παρόμοια πορεία;

Πότε θα πάψουμε να ντρεπόμαστε γιατί παράγουμε αβγοτάραχο Μεσολογγίου και όχι χαβιάρι Beluga; Παλαιωμένο κασέρι και όχι παρμεζάνα; Νούμπουλο Κερκύρας και όχι προσούτο Πάρμας;
Πηγή http://www.tovima.gr
Νανά Δαρειώτη 28.3.2011
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Μορφές αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας


http://www.enet.gr
Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

1ο Για να ξεπεράσει αυτή την κρίση ο «καπιταλισμός του καζίνου» είναι υποχρεωμένος να καταστρέψει μέρος του κεφαλαίου και της εργασίας κηρύσσοντας τον πόλεμο στην κοινωνία. «Η ποσότητα επί την ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος». Η ποσότητα μειώνεται και το χρήμα που κυκλοφορεί δεν αλλάζει γρήγορα χέρια.

Οικονομία των αναγκών Οικονομία των αναγκών Αυτό δημιουργεί κυκλοφορικό πρόβλημα και απειλεί με θρομβώσεις και εγκεφαλικό το σύστημα το οικονομικό. Μπορούν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες να επιβιώσουν χωρίς λεφτά; Η εμπειρία της Λατινικής Αμερικής και κυρίως της Αργεντινής απαντά σ' αυτό το [...]ερώτημα θετικά. «Μπορώ και χωρίς ευρώ»! Με την αλληλέγγυα κοινωνική οικονομία του ισογείου. Με το ισοδίκαιο ανταλλακτικό εμπόριο. Με τα τοπικά και εθνικά δίκτυα ανταλλαγών. Με την επανατοπικοποίηση των διατροφικών συναλλαγών, τη γεωργία της εγγύτητας και τις αγορές απευθείας διάθεσης. Με τα εναλλακτικά-ιδεατά κοινωνικά νομίσματα που δημιουργούν μια νομισματική ποικιλότητα (diversite monetaire). Με τα δίκτυα αλληλοβοηθητικής ασφάλειας υγείας και τα ταμεία αλληλεγγύης. Με τα ανταλλάξιμα χρονομερίδια της εργασίας και το κοινωνικό χρήμα. Με διευρυνόμενα δίκτυα ανταλλαγών σε όλα: στα σπίτια, στα εξοχικά, στο πάρκινγκ, στις μετακινήσεις, στα εμπορεύματα, στις υπηρεσίες, στις διακοπές. Με τη δημιουργία κοινωνικών - ηθικών τραπεζών και χρονοτραπεζών. Με την εφευρετικότητα της νέας οικονομίας των αναγκών. Καλώς ήρθατε στη μετά ευρώ εποχή: «Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί»!

Ως κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία θα μπορούσαμε να ορίσουμε το χώρο που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της οικονομίας και αναπτύσσει δραστηριότητες με κοινωνικούς σκοπούς και στόχους. Πρόκειται για πολυμορφικές κινήσεις και εναλλακτικά δίκτυα, τα οποία άλλοτε αποκτούν θεσμική μορφή (θεσμοθετούνται) και άλλοτε παραμένουν εξωθεσμικά και άτυπα. Πρόκειται για την οικονομία των αναγκών. Ή όπως την ονομάτισε η Ανιές Χέλερ, «οικονομία των ριζικών αναγκών».

Οι φορείς της κοινωνικής οικονομίας δραστηριοποιούνται με μοναδικό μέλημα την εξυπηρέτηση των μελών τους και το συλλογικό όφελος. Χαρακτηρίζονται από τις ισότιμες-δημοκρατικές διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων και έχουν προτεραιότητα τις ανάγκες των ανθρώπων και την απασχόληση. Υπάρχει, βεβαίως, διένεξη για το αν η αλληλέγγυα οικονομία της βάσης ταυτίζεται με την κοινωνική οικονομία της αγοράς. Αφού σε πολλές περιπτώσεις τα όρια ανάμεσα στον εθελοντισμό και την κερδοφορία δεν είναι διάφανα...

Ωστόσο υπολογίζεται ότι το 10% των εργαζομένων στην Ευρώπη απασχολούνται σήμερα σε διάφορους κλάδους της κοινωνικής οικονομίας. Περίπου 40 εκατομμύρια Γάλλοι και 60 εκατομμύρια Γερμανοί είναι μέλη τέτοιων συνεταιρισμών, σωματείων, συλλόγων, δικτύων και αλληλοβοηθητικών ταμείων που συναποτελούν την κοινωνική οικονομία. Η Social Economy Europe (www.social economy.eu.org) είναι το πανευρωπαϊκό σχήμα που συγκεντρώνει κάτω από την ομπρέλα του πολλές από αυτές τις εναλλακτικές οργανώσεις και δραστηριότητες. Σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει νομικό και θεσμικό πλαίσιο για την κοινωνική οικονομία. Στην Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, η διαβούλευση θα αρχίσει σε λίγο καιρό, (βλέπε www.enet.gr «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 6 Μαρτίου 2011, σχετικό αφιέρωμα του Σπύρου Φρεμεντίτη).

Ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο

Η κοινωνική αλληλέγγυα «οικονομία του ισογείου» κατάφερε να δημιουργήσει παράλληλες ουτοπικές πραγματικότητες και οάσεις μέσα στο σύστημα αφήνοντας τις πραγματικές ουτοπίες στη δικαιοδοσία των επαναστάσεων.

Οι φτωχοί άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο για να μπορέσουν να επιβιώσουν μέσα στον τυφώνα του νεοφιλελευθερισμού και της κρίσης δημιούργησαν εκτεταμένα δίκτυα ανταλλαγών προϊόντων και υπηρεσιών που στηρίζονταν στο ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο στην τοποφαγική γεωργία της εγγύτητας και επινόησαν τα δικά τους ιδεατά-εναλλακτικά νομίσματα. Στη Λατινική Αμερική, και κυρίως στην Αργεντινή έχουν τη μεγαλύτερη εμπειρία.

Το ισοδίκαιο ηθικό εμπόριο ήταν κομμάτι της κουλτούρας των πολιτικών κινημάτων αμφισβήτησης στις δεκαετίες του '60 και του '70 και στη συνέχεια, μετά το '80, του καταναλωτικού κινήματος. Στόχος του, οι δικαιότερες εμπορικές συμφωνίες με τις αναπτυσσόμενες χώρες, η ενίσχυση των περιθωριοποιημένων παραγωγών, οι καλύτερες συνθήκες εργασίας, οι επενδύσεις στις τοπικές κοινωνίες και ο σεβασμός στο περιβάλλον, στη βιοποικιλότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Γεωργία της εγγύτητας και αγορές απευθείας διάθεσης τροφής

Στη Γαλλία υπάρχουν περισσότερες από 500 ενώσεις (ΑΜΑΡ) όπου περίπου 1.000 παραγωγοί φέρνουν βιολογικά προϊόντα, μέσω εναλλακτικών δικτύων, απευθείας στη γειτονιά, με σχεδόν μηδενικό κόστος συναλλαγής, καλύπτοντας ήδη 70 χιλιάδες καταναλωτές. Το πιο γνωστό ΑΜΑΡ στο Παρίσι είναι το «Αλληλέγγυο Κολοκύθι». Τα προϊόντα του στοιχίζουν 20% λιγότερο απ' ό,τι στις λαϊκές αγορές. Η γεωργία της εγγύτητας και τα κινήματα των τοποφάγων αναπτύσσονται ταχύτατα σ' όλη την Ευρώπη. Η Βρετανία, ας πούμε, στο πλαίσιο του κινήματος «Πόλεις σε μετάβαση» και στην Ισπανία με πιο χαρακτηριστικό το «Xarxa de consum solidari» της Βαρκελώνης. Στόχος τους, η δίκαιη τιμή μέσω της επανατοπικοποίησης των διατροφικών συναλλαγών. Οποιος δεν έχει να πληρώσει τα προϊόντα μπορεί να παρέχει ανταλλακτική εργασία στην παραγωγή και στη διανομή.

Ανταλλακτικά δίκτυα - LETS

Μέσα απ' αυτά επιβίωσε το κατεστραμμένο Βανκούβερ το 1983. Υπάρχουν παντού: στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική, στην Αυστραλία, στην Κίνα, στην Ινδία. Στην Ευρώπη τα πιο γνωστά δίκτυα ανταλλαγών είναι τα LETS, τα οποία λειτουργούν κατά βάση σε συνοικίες, γειτονιές και χωριά των αγγλοσαξονικών χωρών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα τοπικά δίκτυα είναι μέρος ενός μεγαλύτερου δικτύου που απλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα και παρέχει τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες-μέλη να συναλλάσσονται μεταξύ τους. Ολα τα μέλη έχουν πρόσβαση στον κατάλογο των προσφερόμενων ή ζητούμενων προϊόντων-υπηρεσιών και καθένας επιλέγει τι χρειάζεται και τι θα προσφέρει. Στην πλειονότητα των συστημάτων αυτών οι τιμές καθορίζονται συλλογικά. Σε άλλα ανταλλακτικά συστήματα χρησιμοποιούνται συμβολικές μονάδες-νομίσματα, ώστε να καθορίζονται οι τιμές, και σε άλλα «εργατοώρες» με βάση τις οποίες καθορίζεται η αξία του προϊόντος.

Οι συναλλαγές γίνονται κυρίως ηλεκτρονικά, καταγράφονται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα και κάθε μέλος μπορεί ακόμη και με ένα τηλεφώνημα να αναφέρει τη συναλλαγή που πραγματοποίησε. Στα πιο προχωρημένα ανταλλακτικά δίκτυα στη Μεγάλη Βρετανία, όπου υπάρχουν περισσότερα από 300 LETS, τα μέλη καταγράφουν απευθείας τις συναλλαγές τους στο Διαδίκτυο με τη χρήση κωδικών. Τα «έξοδα διαχείρισης» και το λειτουργικό κόστος του συστήματος, όπως οι τηλεφωνικοί λογαριασμοί, καλύπτονται από τις ετήσιες εισφορές των μελών ή και από ποσοστιαίες χρεώσεις επί της αξίας των συναλλαγών.

Στην Ελβετία, μάλιστα, υπάρχει και το Wirtschaftsring (Επιχειρηματικός κύκλος), που είναι στην ουσία ένα πιστωτικό ίδρυμα μέσω του οποίου οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες της χώρας προβαίνουν σε πολυμερές ανταλλακτικό εμπόριο.

Χρονοτράπεζες

Οι τράπεζες χρόνου είναι ένα δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών που στηρίζεται από το δικό του εσωτερικό «νόμισμα-χρόνο» ή «νόμισμα-εργασία». Κάθε μέλος της χρονοτράπεζας μπαίνει στο ηλεκτρονικό δίκτυο και δηλώνει το είδος της υπηρεσίας που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει και το χρόνο που μπορεί να απασχοληθεί.

Κάθε ώρα εργασίας «αμείβεται» το ίδιο. Η νταντά αμείβεται όσο και ο γιατρός. Μία ώρα μαθήματος Ισπανικών εξισώνεται με μία ώρα φροντίδας των παιδιών. Θες να χωρίσεις με τον άντρα σου αλλά δεν μπορείς να πληρώσεις τον δικηγόρο; Κανένα πρόβλημα! Αυτός σου βγάζει το διαζύγιο και εσύ του καθαρίζεις για ένα μήνα το σπίτι. Δηλαδή, στους λογαριασμούς του κάθε μέλους καταγράφονται οι ώρες που εργάστηκε και επομένως οι ώρες που του αναλογούν προκειμένου να λάβει κάποιο προϊόν ή υπηρεσία από ένα άλλο μέλος.

Οι τράπεζες χρόνου αξιοποιούν τους εθελοντές και βοηθάνε να στηριχθούν οικογένειες με οικονομικά προβλήματα. Ενεργές τράπεζες χρόνου λειτουργούν σήμερα σε περισσότερες από 26 χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Μεγάλη Βρετανία, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, η Ιταλία αλλά και η Ελλάδα.

Ηθικοί τραπεζίτες...

Εκτός από τις τράπεζες που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος, υπάρχουν και οι λεγόμενες «ηθικές τράπεζες», που έχουν διαμορφώσει ένα κοινωνικό, περιβαλλοντικό προφίλ και υποστηρίζουν ότι επενδύουν με όρους κοινωνικής ευθύνης. Ολες οι τράπεζες ενδιαφέρονται να φιλοτεχνήσουν ανάλογο προφίλ. Από τις πιο γνωστές αυτού του χώρου είναι οι Triodos και GLS. Η GLS υποστηρίζει πολιτισμικές, κοινωνικές και οικολογικές πρωτοβουλίες. Δίνει χαμηλότοκα δάνεια σε αυτοδιοικούμενα σχολεία, θεραπευτήρια, βιολογικές καλλιέργειες, σε κοινόβια και ανέργους. Η Triodos στηρίζει τους πελάτες που παίρνουν πρωτοβουλίες για τον πολιτισμό, το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Στους στόχους της αναφέρεται η προσπάθεια διασφάλισης της ποιότητας ζωής, γι' αυτό χρηματοδοτεί μόνο όσους κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Από την άλλη υπάρχει και η Charity Bank, η οποία χρηματοδοτεί κι εκείνους που οι συμβατικές τράπεζες δεν τολμούν, λόγω υψηλού ρίσκου.

Διεθνή δίκτυα ανταλλαγών

Υπάρχουν πάρα πολλά. Ενα από τα πιο γνωστά είναι το site www.foodieexchange. ning.com , στο οποίο food bloggers από όλο τον κόσμο ανταλλάσσουν μεταξύ τους πακέτα με διατροφικά προϊόντα από τις χώρες τους. Το κάθε πακέτο πρέπει να έχει αξία το λιγότερο 10 δολάρια ή 10 ευρώ και να μην είναι πάνω από 500 γραμμάρια, αλλιώς υπάρχει έξτρα χρέωση.

Τράπεζα χρόνου του δικτύου γυναικών Ευρώπης (www.enow.gr)

Η τράπεζα χρόνου στη χώρα μας λειτουργεί από το 2005 με πρωτοβουλία του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης, που βρίσκεται στη Δάφνη. Τα άτομα νιώθουν καλύτερα με την αίσθηση πως έχουν κάτι ανταλλάξιμο με αξία, δηλαδή το χρόνο τους. Η εργασία όλων στην τράπεζα αξιολογείται ποιοτικά και αυτό λειτουργεί ως ανταμοιβή αλλά και ως κίνητρο αναβάθμισης προσόντων. Σ' αυτήν συμμετέχουν άνεργοι, μετανάστες, πρόσφυγες, μονογονεϊκές οικογένειες, συνταξιούχοι, φοιτητές κ.ά.

Ανταλλαγές πάρκινγκ www.parkaro.gr

Βρες τζάμπα πάρκινγκ παντού! Ανταλλάσσοντας το δικό σου πάρκινγκ τις ώρες που δεν το χρησιμοποιείς με κάποιον άλλον που συμμετέχει στην ίδια βάση δεδομένων. Μπες στο www.parkaro.gr και θα βρεις από το κινητό σου κάθε στιγμή μια θέση κενή για να παρκάρεις δωρεάν εκεί που θέλεις.

Μάθημα στο ΤΕΙ Μεσολογγίου και διδακτορικές διατριβές

Επίσημο μάθημα στο Α' εξάμηνο του ΤΕΙ Μεσολογγίου είναι η Κοινωνική Οικονομία. Οι καθηγητές του τμήματος Διοίκησης Κοινωνικών και Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Μεσολογγίου (http://www. dikseo.teimes.gr/), Τάκης Νικολόπουλος (rokmar@ath.forthnet.gr) και Δημήτρης Καπογιάννης (ekap46@otenet.gr) και ο συνεργάτης Παναγιώτης Ζάνης (pzannis @athena-net.gr), οι οποίοι μας βοήθησαν με τις σημειώσεις τους γι' αυτή την έρευνα, διδάσκουν τους φοιτητές για τη διεθνή εμπειρία στη χρήση εναλλακτικών κοινωνικών νομισμάτων.

Πολλά διδακτορικά γίνονται για την Κοινωνική Οικονομία. «Δίκτυα ανταλλαγής και παράλληλα νομίσματα: Θεωρητικές προσεγγίσεις και το παράδειγμα της Ελλάδας», είναι το θέμα του διδακτορικού της Ειρήνης Σωτηροπούλου, η οποία συνεργάστηκε μαζί μας σ' αυτή την έρευνα και την ευχαριστούμε, με επιβλέποντα καθηγητή τον Γεώργιο Σταθάκη (stathakis@econ.soc.uoc.gr) στο Τμήμα Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο:

http://economics.soc.uoc.gr/html/static_content/econ_phd/GR/Sotiropoulou/scv.html και στα ιστολόγια:

http://ccresearchgreece.blogspot.com

http://erevnaantallages.blogspot.com

Ανταλλαγές προϊόντων στο Διαδίκτυο

Δεκάδες ιστότοποι για ανταλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό κατασκευή. Η αυξανόμενη ένταση της οικονομικής κρίσης έχει στρέψει πολλούς, κυρίως τους νέους, σε διάφορες μορφές ανταλλακτικής οικονομίας.

Λόγω τιμής (http://www.logo-timis.gr)

«Με μεγάλη μου χαρά σάς ανακοινώνω την ίδρυση διαδικτυακού συνδέσμου με σκοπό την αμοιβαία ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος, υπό την ονομασία "Λόγω Τιμής" (http:// www.logo-timis.gr)» γράφει στο Διαδίκτυο ο δημιουργός της ιστοσελίδας Γιώργος Κολέμπας, ένας μαθηματικός που πλέον ζει στο Πήλιο και ασχολείται με την οικογεωργία.

Sporos.org

Η ομάδα τού sporos.org θέλει να αποδείξει «ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται "εκ φύσεως" από το κέρδος των λίγων· μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες». Το εναλλακτικό μοντέλο εμπορίου του «σπόρου» ξεκίνησε μέσω ενός δικτύου αντίστοιχων συλλογικοτήτων στην Ευρώπη και απέκτησε πρόσβαση σε προϊόντα οργανωμένων παραγωγών του παγκόσμιου Νότου που αγωνίζονται να απεξαρτηθούν από τους τοπικούς μεσάζοντες και τις μεγάλες εταιρείες. Καφές από τους συνεταιρισμούς των Ζαπατίστας της περιοχής Τσιάπας του Μεξικού. Κακάο από την κοοπερατίβα El Ceibo της Βολιβίας. Μάτε από το Κίνημα των Χωρίς Γη (MST) της Βραζιλίας. Τσάι από το κίνημα των Adivasi και άλλους παραγωγούς της Ινδίας. Ζάχαρη από συνεταιρισμούς στο Εκουαδόρ.

The Freecycle network (http://www.freecycle.org/group/GR/Greece)

Παγκόσμιο δίκτυο που αριθμεί πάνω από 8 εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο. Ανταλλάσσουν μεταξύ τους αντικείμενα, τα οποία θα κατέληγαν σε χωματερές. Το σκουπίδι του ενός είναι το διαμάντι κάποιου άλλου. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί online κόμβοι που εξυπηρετούν πολλές πόλεις. Το ελληνικό δίκτυο έχει περίπου 10.000 μέλη.

Δώσε - Πάρε (http://dwsepare.ning.com/)

Στην ίδια λογική ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών κινείται και το «Δώσε - Πάρε» που έχει πάνω από 1.200 μέλη. Θα βρεις από κρέμα για πανάδες μέχρι πλαστικές ραφιέρες. Μπες στο site και θα πάθεις πλάκα!

Κοινωνικά παντοπωλεία

Σε περισσότερες από 20 ελληνικές πόλεις λειτουργούν κοινωνικά παντοπωλεία. Χιλιάδες οικογένειες, άνεργοι και ηλικιωμένοι σιτίζονται απ' αυτά. Από τα πακέτα που μοιράζονται εκεί με βασικά είδη διατροφής και υγιεινής. Εκεί προσφέρονται αγαθά από ιδιώτες, κοινωνικούς φορείς, ακόμη κι από σουπερμάρκετ και γίνονται κάθε είδους ανταλλαγές.

Δωρεάν διακοπές διαρκείας παντού!

Ταξιδεύω παντού δωρεάν - δουλεύω λίγο! (www.helpx.net)

Ο Rob Prince από την Αγγλία είναι ο γκουρού των ανέξοδων διακοπών διαρκείας, που όπως υποστηρίζει αποτελούν τη μοναδική εναλλακτική λύση στη μισθωτή σκλαβιά. Ο Rob πήγαινε χρόνια στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία σαν τουρίστας, αλλά, επειδή δεν είχε λεφτά, ενίοτε δούλευε σε φάρμες και πληρωνόταν σε είδος. Οι ιδιοκτήτες τον κοίμιζαν, τον τάιζαν και τον χαρτζιλίκωναν. Μ' αυτό τον τρόπο ταξίδεψε σε ολόκληρη την Αυστραλία και την Ωκεανία με ελάχιστα έξοδα. Μέχρι που το 'κανε ιδεολογία και μπίζνα... Δημιούργησε το πρόγραμμα ανταλλαγών Help Exchange! Μέσω μιας βάσης δεδομένων ενημερώνει όσους ενδιαφέρονται να κάνουν ανέξοδες διακοπές, δουλεύοντας παράλληλα για εκείνους που θα τους φιλοξενήσουν. Στο site www. helpx.net βρίσκεις το μέρος του κόσμου που σου αρέσει να κάνεις διακοπές και επιλέγεις από μια λίστα πού θα μείνεις και ποιες υπηρεσίες μπορείς να παρέχεις. Ο κατάλογος περιλαμβάνει φάρμες βιολογικής καλλιέργειας, αγροτόσπιτα, ράντσα, πανδοχεία και ιστιοπλοϊκά σκάφη. Η ταρίφα; Συνήθως για δύο ώρες δουλειάς ημερησίως εξασφαλίζεις μόνο διαμονή, στις τέσσερις περιλαμβάνεται και η διατροφή. Αν πιάσεις τις έξι, θα μπορείς να χρησιμοποιείς δωρεάν και το Ιντερνετ και με 8ωρο γυρίζεις πίσω με χαρτζιλίκι.

Δωρεάν διακοπές στο εξωτερικό για πάντα (www.homelink.gr)

Θες να κάνεις δωρεάν διακοπές στο εξωτερικό; Υπάρχουν πολλοί διεθνείς οργανισμοί. Ενας από αυτούς είναι η Homelink International, όπου γίνεσαι μέλος με συνδρομή 100 ευρώ το χρόνο και έχεις τη δυνατότητα να περάσεις τις διακοπές σου σε σπίτι άλλου μέλους στο εξωτερικό, παραχωρώντας το δικό σου σπίτι ή εξοχικό για ανάλογο χρόνο. Μπορείς να ανταλλάξεις ακόμα και το αυτοκίνητό σου, εξοικονομώντας και τα χρήματα που θα δαπανούσες για τις μετακινήσεις σου. Εχεις τη δυνατότητα να μείνεις σε περισσότερα από 50 χώρες σε όλο τον κόσμο. Σ' αυτές η Homelink έχει περίπου 16.000 μέλη.

Διακοπές σ' όλο τον κόσμο από τον καναπέ σου! (www.couchsurfing.com, www.hospitalityclub.org, www.globalfreeloaders.com)

«Διακοπές σ' όλο τον κόσμο από τον καναπέ σου»! Δεν θα χρειαστεί να πληρώσεις ούτε ένα ευρώ για διαμονή. Σίγουρα η καλύτερη φάση είναι να έχεις φίλους που θα σε φιλοξενήσουν στο εξοχικό τους, έστω κι αν χρειαστεί να κοιμηθείς στον καναπέ. Αν όμως στη χώρα και στην πόλη που θες να πας δεν έχεις γνωστούς, ρίξε μια ματιά στο www.couchsurfing.com. Εκεί υπάρχουν 800.000 δωρεάν καναπέδες για να κοιμηθείς όπου κι αν βρεθείς! Αρκεί μιαν άλλη στιγμή να δεχτείς να φιλοξενήσεις κάποιον στο δικό σου καναπέ. Ανάλογες προτάσεις θα βρεις και στα sites www.hospitality club.org και www.global freeloaders.com. Επίσης μια καλή επιλογή για δωρεάν φιλοξενία είναι τα μοναστήρια...

Ανταλλαγές σπιτιών και εξοχικών (elladahomeexchange.gr)

Το home exchange είναι ένα πρόγραμμα ανταλλαγής εξοχικών που λειτουργεί στο εξωτερικό από το 1953 και τώρα, λόγω κρίσης, έχει πάρει τα πάνω του. Γίνεσαι μέλος στο www.elladahomeexchange.gr και βρίσκεις άτομα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας που θα ήθελαν να ανταλλάξουν το εξοχικό τους με το δικό σου. Οι ανταλλαγές γίνονται χειμώνα-καλοκαίρι, Σαββατοκύριακα και αργίες. Αυτός έχει στη θάλασσα κι εσύ στο βουνό. Οπότε, αν βαρέθηκες το εξοχικό σου ή κάποιους μήνες δεν το χρησιμοποιείς, για να κάνεις δωρεάν διακοπές, αντάλλαξέ το! Αρκεί να το παραδώσεις στους μουσαφίρηδες καθαρό, με πετσέτες, σεντόνια και τακτοποιημένο.

Πάω παντού με διαδικτυακό οτοστόπ! (www.carpooling.gr)

Μέσω του www.carpooling.gr μπορείς να ταξιδέψεις στην Ελλάδα και σ' όλο τον κόσμο από το «διαδικτυακό κέντρο οτοστόπ». Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησαν το 1990 Γερμανοί φοιτητές και στην οποία συμμετέχουν πλέον εκατοντάδες φορτηγατζήδες, πουλμαντζήδες κ.ά., οι οποίοι σε πάνε τζάμπα παντού. *

ΑΥΡΙΟ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι (www.peliti.gr)
Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

Το Πελίτι ξεκίνησε από τον Παναγιώτη Σαϊτανούδη ως προσωπική του ανάγκη, το 1995. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και παλαιότερο δίκτυο που καλύπτει ολόκληρη την Ελλάδα. Περισσότεροι από 70 χιλιάδες ερασιτέχνες και επαγγελματίες καλλιεργητές έχουν προμηθευτεί σπόρους ή φυτά από τον Πελίτι.

Βασικοί στόχοι του είναι: η συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών, η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση χρήματος και η δημιουργία μιας εναλλακτικής κοινότητας. Περιλαμβάνει ένα γενικό δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών και ένα εξειδικευμένο δίκτυο ανταλλαγής ποικιλιών σπόρων (φρούτων, λαχανικών, λουλουδιών κ.λπ.) με δυνατότητα απόκτησης οικόσιτων ζώων και μόνη επιβάρυνση την εκτροφή τους.

«Οι πολυεθνικές κάνουν τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας. Δεν καταναλώνουμε και δεν στηρίζουμε τα προϊόντα που καταστρέφουν το περιβάλλον. Δεν πολεμάμε με κανέναν έξω από μας, αυξάνουμε τη συνειδητότητά μας και αυτό είναι αρκετό για να φέρει τεράστιες αλλαγές», λέει ο ιδρυτής του Πελίτι, Παναγιώτης Σαϊτανούδης.
XariseTo.gr
Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

«Ναι στην ανταλλαγή προϊόντων» ονομάζεται ένα από τα group που έχει δημιουργηθεί στο Facebook με αντικείμενο την ανταλλακτική οικονομία.

Το xariseTo.gr είναι ένας ιστότοπος και τα μέλη του χαρίζουν τα αντικείμενα που δεν χρειάζονται. Με τη σειρά τους μπορούν να πάρουν δωρεάν όποιο αντικείμενο θέλουν από όσα διατίθενται. Η σελίδα του στο Facebook αριθμεί 7.500 μέλη, ενώ διοργανώνει και «χαριστικά» παζάρια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Ευθυμία Τσάδαρη: Διακοπές παντού με χρονομερίδιο
Ερευνα - κείμενο: ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ

Το 1999 αγόρασα ένα τετράκλινο διαμέρισμα σε ξενοδοχείο στην Κέρκυρα με δικαίωμα διακοπών μια εβδομάδα το χρόνο για τα επόμενα 60 χρόνια, έναντι 1.200.000 δραχμών.

Ούτε έχω πάει ούτε το έχω δει ποτέ! Αυτό το χρονομερίδιο διακοπών το ανταλλάσσω με ανάλογα διαμερίσματα σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Ετσι έχουμε πάει οικογενειακώς σε 11 ευρωπαϊκές πόλεις. Η αγορά χρονομεριδίου έχει γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και το δικαίωμα αυτό, για μια εβδομάδα ανέξοδων διακοπών κάθε χρόνο, θα το χρησιμοποιήσει στο μέλλον και η κόρη μου.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Το κορίτσι που άφησε άφωνο τον κόσμο
για πέντε λεπτά

Δείτε εδώ
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΤΕ στα ΧΩΡΑΦΙΑ.
ΠΙΑΣΤΕ τις ΣΚΑΛΕΣ & τα ΤΣΑΠΙΑ

ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ που έκαναν κουμάντο στο χωράφι με το κινητό ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ φίλε μου Μπάμπη. Μιλώντας σήμερα με τον φίλο μου τον Μπάμπη μου είπε: Ποιοι αγρότες μωρέ, αυτοί που δεν πατάνε στο χωράφι και κάνουν κουμάντο από το κινητό? Έχεις δίκιο φίλε μου αυτό γινόταν πριν λίγα χρόνια με την έλευση των αλλοδαπών εργατών και την πλασματική ευμάρεια που νοιώθαμε. Ε! να μην το παίξουμε και εμείς αφεντικά? Έλα όμως που η δυσμενής οικονομική συγκυρία αλλάζει τα δεδομένα και τις κακές συνήθειες. Όλο και περισσότεροι αγρότες πλέον πάνε πρώτοι στο χωράφι & φεύγουν τελευταίοι, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει.

Βέβαια χρειάζονται και οι εργάτες, ειδικά στην περίοδο συγκομιδής. Οι Έλληνες που παραπονιούνται για ανεργία ή είναι άνεργοι γιατί δεν έρχονται στα χωράφια για δουλειά? Απαξιούν? Βαριούνται? Κολόνουν? Μετά μην παραπονιέστε φίλοι για ανεργία & ανέχεια. ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΤΕ στα ΧΩΡΑΦΙΑ. ΠΙΑΣΤΕ τις ΣΚΑΛΕΣ & τα ΤΣΑΠΙΑ. Μην απαξιώνετε την δουλειά, γιατί καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, ακόμη και αυτή του εργάτη γης. Είναι τιμή σας και τιμή μας
http://ammosimathia.blogspot.com/2011/03/blog-post_5552.html?spref=fb
Πηγή: Αγρονέα του Δ Μιχαηλίδη
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Απo-ανάπτυξη: ένα θέμα τόσο επίκαιρο

(Συνέντευξη με τον Εδουάρδο Τζαρέλλι, καθηγητή Ιστορίας και Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολώνιας, επιστημονικό σύμβουλο σύνταξης του εκδοτικού οίκου «Αριάννα»)

Η απο-ανάπτυξη είναι ιδέα που αντλείται από την διαπίστωση ότι η παραγωγική ανάπτυξη δεν είναι δυνατόν να είναι άπειρη. Θεμελιώνεται σε δύο βασικές προβληματικές. Η πρώτη αφορά την κατάσταση της υγείας του πλανήτη και ειδικότερα την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας, την τήξη των πόλων και όλες τις επακόλουθες φυσικές καταστροφές, ολοένα συχνότερες και [...]ολοένα σοβαρότερες. Η δεύτερη σχετίζεται με την προοδευτική εξάντληση των μη ανανεώσιμων πόρων του πλανήτη εξʼαιτίας της εντατικής εκμετάλλευσης δύο αιώνων εκβιομηχάνισης και, πρώτιστα, του βασικού μας ενεργητικού πόρου, του πετρελαίου. Η απο-ανάπτυξη είναι μέθοδος και τρόπος σκέψης που τίθεται με όρους κριτικής ανάλυσης της νεωτερικότητας και του παραδείγματος της «ανάπτυξης» με κάθε κόστος, όταν παραβλέπονται όρια και σοβαρότατες επιπτώσεις.

Ο Σέρζ Λατούς, ένας από τους πρωτοπόρους της ιδέας της απο-ανάπτυξης, υποστηρίζει ότι αφορά, κύρια, πρόβλημα νοοτροπίας. «Σκοπός της», διευκρινίζει, «είναι η απο-αποικιοποίηση του δυτικού φαντασιακού με την έξοδο από το ιδεολογικό δόγμα της «ανάπτυξης». Η κριτική στο παράδειγμα της νεωτερικότητας δεν αφορά μόνο τις υλικές του εκφάνσεις όπως οι οικολογικές και οικονομικές του επιπτώσεις. Αφορά, βασικά, το ιδεολογικό του υπόβαθρο και το ιδεολογικό υπόβαθρο του δυτικού πολιτισμού, καθʼόσον καλεί την κοινωνία να σπάσει τον κύκλο της παραγωγής, της εκμετάλλευσης και του κέρδους με οποιοδήποτε κόστος, με λίγα λόγια να εγκαταλείψει οριστικά τον κόσμο της μεταπρατικής ορθολογικότητας.

Η έξοδος από το φαντασιακό του κυρίαρχου οικονομισμού σημαίνει βαθιά συνειδητοποίηση του μέτρου από την πλευρά των συμπεριφορών μας, σημαίνει αυτοσυγκράτηση και καλλιέργεια της ύπαρξης στο πεδίο της ελευθερίας, της αλληλεξάρτησης και της ατομικής δημιουργικότητας απέναντι στην ενστικτώδη απληστία και στους εμβόλιμους μηχανισμούς της καταναλωτικής κοινωνίας σφυρηλατημένους στην διαστρέβλωση της έννοιας της ευτυχίας.

Επείγει η ριζοσπαστική αναστροφή της οπτικής μας προς ένα άλλο παράδειγμα, θεμελιωμένο στην δραστική μείωση της κλίμακας των τρόπων παραγωγής και στην αποκέντρωση της παραγωγής τροφίμων, των μεταφορών και της παραγωγής και προμήθειας ενέργειας. Μείωση κλίμακας και αποκέντρωση μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο μέσω της μεταλλαγής της διοικητικής τεχνοκρατίας σε συμμετοχικότητα θεμελιωμένη στην αλληλεγγύη. Η αντιοικονομικότητα της διοικητικής τεχνοκρατίας έγκειται στο ότι αυτοσυντηρείται σε βάρος της αποδοτικότητας και του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος στο οποίο δρα.


Η υπέρβαση της ολοκληρωτικής εμπορευματοποίησης και μαζικοποίησης του φιλελευθερισμού περνά από την αναγκαία αναγωγή της παγκόσμιας αγοράς σε τοπικές αγορές, αμοιβαίων ανταλλαγών χρηστικών προϊόντων, δεδομένου ότι μόνο η τοπική παραγωγή είναι σε θέση να πετύχει την πλήρη βιωσιμότητα της διαχείρισης του ενεργειακού κύκλου και των αποβλήτων. Αναλογικά, επείγει η αναγωγή των οικονομικών ανταλλαγών από το παγκόσμιο και ανταγωνιστικό επίπεδο σε ένα επίπεδο συσχέτισης και ανταποδοτικότητας πού να αναπαράγει, μέσω της δωρεάς, την κοινωνικοποίηση της οικονομίας.

(Από: http://prasinovelos.blogspot.com)
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών για το Τεχνικό Πρόγραμμα Λαμίας

Η θέση μας για το Τεχνικό Πρόγραμμα
Η συζήτηση και η ψήφιση του Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου αποτελεί μια κομβική και σημαντική διαδικασία, η οποία όμως πρέπει να υπηρετεί τις αρχές της συμμετοχής, της διαφάνειας και του ελέγχου.

Σήμερα έχουμε μπροστά μας ένα σχέδιο Τεχνικού Προγράμματος, μια πρόταση, για την οποία δεν προηγήθηκε δημόσια συζήτηση και διαβούλευση και δεν εμπεριέχει τη συμμετοχή. Δεν προκλήθηκαν ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης με τους δημότες, δεν αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, και δεν συζητήθηκε στην Επιτροπή Διαβούλευσης, όπως ρητά αναφέρεται στο άρθρο 76 του νόμου 3852. Για μας, η συμμετοχή του δημότη, η διαφάνεια, ο έλεγχος, η χρηστή και συνετή διαχείριση, αποτελούν σημαντικές αξίες. Πολλά από τα προβλήματα της αυτοδιοίκησης σήμερα οφείλονται ακριβώς στην περιφρόνηση αυτών των αρχών.

Οι πολίτες επίσης πρέπει να γνωρίζουν όσο γίνεται καλύτερα όλα τα δεδομένα, των δυνατοτήτων το Δήμου και του Τεχνικού Προγράμματος, στοιχεία που καθορίζουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής του για τον επόμενο χρόνο, χωρίς τεχνικές ωραιοποιήσεων.
Έχουμε στα χέρια μας μια πρόχειρη απεικόνιση-συρραφή των Τεχνικών Προγραμμάτων των προηγούμενων χρόνων των επιμέρους Καποδιστριακών Δήμων, χωρίς τα αντίστοιχα κονδύλια. Θεωρούμε ότι γίνεται σκόπιμα αυτή την απεικόνιση για να περιοριστεί η δυνατότητα της ανάλυσης και να φανεί ότι «σκεφτόμαστε για όλα, αλλά κάνουμε αυτά που μπορούμε, δεν σας ξεχάσαμε» καλλιεργώντας πιθανές προσδοκίες. Έργα αποσπασματικά και κατακερματισμένα.
Σε αρκετά σημεία του το Τεχνικό Πρόγραμμα είναι ασαφές. Οι τίτλοι των έργων είναι τόσο γενικοί και περιληπτικοί που δεν επιτρέπουν τη διατύπωση γνώμης. Απαιτείται επαναδιατύπωση και ειδικότερη αναφορά στο περιεχόμενό τους(πχ επισκευή – διαμόρφωση χώρων δημαρχείου» 800.000 ευρώ από την ΣΑΤΑ/11 ή «χώρων τοπικών κοινοτήτων Υπάτης» 40.000 ευρώ από ΣΑΤΑ/11).

Κατά τη γνώμη μας και για την καλύτερη ανάλυση, θα βόλευε αν είχε δομηθεί το σχέδιο του Τεχνικού Προγράμματος σε δύο βασικές ενότητες:
-τα έργα του ενιαίου Δήμου και
-τα έργα των επιμέρους Δημοτικών Ενοτήτων, τα οποία να εμφανίζονται σε «συνεχιζόμενα» και σε «νέα» έργα.

Επίσης, να είναι ξεκάθαρο ποια έργα έχουν πλήρως εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και από ποιες πηγές (τακτικά έσοδα, ανταποδοτικά, ΣΑΤΑ, ΕΣΠΑ).

Στην ενότητα των συνεχιζόμενων έργων:
-ποια έργα είναι κατασκευασμένα, είχαν δημοπρατηθεί από τους πρώην Δήμους και δεν πληρώθηκαν, με αποτέλεσμα να τα οφείλει πλέον ο νέος Δήμος και
-για ποια έργα έχουν υπογραφεί συμβάσεις, αποτελούν συμβατικές υποχρεώσεις του νέου Δήμου και εντάσσονται στο Τεχνικό Πρόγραμμα προκειμένου να αποπληρωθούν.

Στην ενότητα των νέων έργων των δημοτικών ενοτήτων:
-ποια έργα περιλαμβάνονται ως έργα συντήρησης και λειτουργίας των υποδομών, έργα τελείως απαραίτητα για να λειτουργήσει ο Δήμος

Από τον συνολικό προϋπολογισμό επίσης του τεχνικού προγράμματος, πόσοι πόροι είναι εξασφαλισμένοι πλήρως και πόσοι όχι, που πιθανόν να λυθεί το πρόβλημα στη συζήτηση του Προϋπολογισμού

Είναι γνωστές οι δυσκολίες σε όλους μας, αλλά χρειάζονται μεγάλες πρωτοβουλίες και να θέσουμε σημαντικούς στόχους, όπως την καλύτερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ μέσα από την ωρίμανση και υποβολή προτάσεων, το πρόγραμμα Jessica, την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και των ΣΧΟΟΑΠ των δημοτικών ενοτήτων κλπ

Βλέπουμε μια πλήρη αδιαφορία για το ΕΣΠΑ. Έχουν εγγραφεί μόνο δύο έργα, το ένα συνεχιζόμενο, ο περιβόητος ποδηλατόδρομος «για πεζούς και καροτσάκια με μωρά» και το «πληροφοριακά συστήματα». Κανένα έργο που να αφορά στην ανάπτυξη, στις υποδομές κλπ. Αν δεν υπήρχε η παλαιά ΣΑΤΑ και τα έργα του ΟΣΚ, δεν θα συζητούσαμε καν για Τεχνικό Πρόγραμμα…
Για μας υπάρχουν και θα μπορούσε ο Δήμος να προσανατολιστεί σε έργα που να αφορούν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, στην πράσινη ενέργεια, στον οικοτουρισμό και τον ήπιο τουρισμό, με κύρια χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ και των ίδιων πόρων με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Θέλουμε κάθε ευρώ που θα επενδύεται – καταναλώνεται από τον Δήμο να αποδίδει πολλαπλάσια σε θέσεις εργασίας, σε εισόδημα τοπικό, σε προοπτική για τον τόπο

Επισκεφθήκαμε προχθές τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ανώνυμης Εταιρείας, ο οποίος χωρίς φυσικά καμία προσωπική ευθύνη, δεν ήξερε καν ότι το καταστατικό της εταιρείας προβλέπει αυτή τη δυνατότητα της αξιοποίησης, ενώ το ΔΣ της εταιρείας συγκροτήθηκε εδώ και ένα μήνα και δεν συνεδρίασε ακόμη.

ΣΑΤΑ 2011 1.499.992
ΠΑΛΑΙΑ ΣΑΤΑ 3.208.711 (έργα για ολοκλήρωση)
ΕΣΠΑ 708.028 (613.348 ποδηλατόδρομος- συνεχιζόμενο, + 94.680 πληροφοριακά συστήματα)
ΘΗΣΕΑΣ 206.406
ΣΑΤΑ ΣΧ ΚΤ 1.095.997
------------------------
ΣΥΝΟΛΟ 6.719.135

Επειδή λοιπόν
-θεωρούμε ανεπαρκέστατη τη διαδικασία της συζήτησης του σχεδίου του Τεχνικού Προγράμματος
-δεν μας εκφράζει η κατεύθυνση και το περιεχόμενο των έργων (τσιμέντα και μόνο τσιμέντα και άσφαλτος)
-θεωρούμε ότι δεν εξαντλήθηκαν οι δυνατότητες αξιοποίησης του ΕΣΠΑ για το τρέχον έτος
-θεωρούμε πρόχειρη και διαστρεβλωτική τη δομή του Σχεδίου

Καταψηφίζουμε το Σχέδιο του Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου και προτείνουμε τουλάχιστον να έρθει στην επόμενη συνεδρίαση μαζί με τον Προϋπολογισμό, αφού εντός της εβδομάδας εξαντληθούν τα περιθώρια βελτίωσης των διαδικασιών.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Πρόταση για τη δημιουργία Κοινωνικού Παντοπωλείου στη Λαμία

Διαβάστε την πρόταση  της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών, η οποία κατατέθηκε στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, για την δημιουργία Κοινωνικού Παντοπωλείου στην Λαμία, υπό την αιγίδα του Δήμου:

''Είναι προφανές πως στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται και στη μικρή μας κοινωνία με την πρωτοφανή για τη χώρα μας οικονομική κρίση (απολύσεις, ανεργία, φτώχεια) όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας οδηγούνται σε συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας και αδυναμίας να επιβιώσουν. Η Αυτοδιοίκηση έχει το ηθικό και κοινωνικό καθήκον να λειτουργήσει ως ανάχωμα στην οικονομική εξαθλίωση και να βοηθήσει να σταθεί «όρθιο» το κοινωνικό κράτος της πρόνοιας. Οι δήμοι, όντας οι πιο κοντινές στον πολίτη δομές, οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες και κοινωνικά προγράμματα που θα συντηρούν και θα δυναμώνουν την κοινωνική συνοχή.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, αλλά και τη δηλωμένη από όλες τις παρατάξεις ανάγκη να αναβαθμίσει ο Δήμος τον κοινωνικό του ρόλο, προτείνουμε να συσταθεί ένα «Κοινωνικό Παντοπωλείο» με πρωτοβουλία του Δήμου.

Ο θεσμός του κοινωνικού παντοπωλείου άρχισε να λειτουργεί στη Γαλλία κατά την δεκαετία του 1990 ως ένα μέσο προστασίας εκείνων των πολιτών, που αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη είδη διατροφής. Στην Ελλάδα ο θεσμός ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια (με την συμβολή κυρίως του ιδιωτικού τομέα) στην Αθήνα, αλλά γρήγορα εξαπλώθηκε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Αυτήν την στιγμή λειτουργούν κοινωνικά παντοπωλεία σε πάνω από δεκαπέντε δήμους

Σκοπός του Κοινωνικού Παντοπωλείου είναι να προσφέρει σε πολύ φτωχές οικογένειες ένα ελάχιστο καλάθι τροφίμων κάθε μήνα. Το καλάθι θα έχει είδη βασικής διατροφής και αυξημένης θρεπτικής αξίας. Η επιλογή των πολιτών που θα έχουν πρόσβαση στο κοινωνικό παντοπωλείο θα γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, που θα καθοριστούν εξαρχής και θα ελέγχονται από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου.

Από μία πρώτη έρευνα που κάναμε στα κοινωνικά παντοπωλεία της χώρας υπάρχουν διάφορα μοντέλα λειτουργίας:
1. Το κόστος αρχικής εγκατάστασης και λειτουργίας του παντοπωλείου καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τον δήμο και οι προμηθευτές των προϊόντων επιλέγονται μετά από διαγωνισμό.
2. Το δεύτερο μοντέλο στηρίζεται στην προσφορά ιδιωτών. Επιχειρήσεις καταστήματα κ.α προσφέρουν προϊόντα. Η διαχείριση (προσωπικό, στέγη κ.α) παραμένει στο δήμο, ενώ σημαντική μπορεί να είναι η συμβολή εθελοντικών ομάδων.
3. Μεικτό σύστημα, όπου έναν ελάχιστο αριθμό προϊόντων καλύπτει ο δήμος με δική του δαπάνη και ένα άλλο κομμάτι από προσφορές ιδιωτών. Και εδώ μπορεί να είναι σημαντική η συμβολή εθελοντικών ομάδων, ενώ η δαπάνη προσωπικού βαρύνει το δήμο.
4. Κυρίως ιδιωτικό σύστημα, όπου τα super markets διαθέτουν σε μια «κοινωνική γωνία» ορισμένα τρόφιμα σε φτωχές οικογένειες που υποδεικνύει ο δήμος.
5. Το παντοπωλείο έχει μορφή «κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης». Σχετικό νομοσχέδιο που περιγράφει τους όρους και τα κίνητρα για τη σύσταση τέτοιων επιχειρήσεων (ή αλλιώς «Φορέων κοινωνικής οικονομίας») επεξεργάζεται το Υπουργείο Εργασίας και θα κατατεθεί σύντομα στη Βουλή. Το μοντέλο αυτό ίσως είναι πιο βιώσιμο αν συμμετάσχει και ο Δήμος στο συνεταιριστικό σχήμα. Θα λειτουργεί ως σύμπραξη δυο-τριών ανέργων νέων (που θα υποστηριχτούν από το πρόγραμμα ως μικρομέτοχοι) και του Δήμου που θα συμμετάσχει στο αρχικό κεφάλαιο και στη διοίκηση.

Καλό είναι, πριν ξεκινήσουμε μια τέτοια προσπάθεια, να επισκεφθούμε «Κοινωνικά Παντοπωλεία» σε κοντινές πόλεις, όπως η Λάρισα ή ο Βόλος και να δούμε τον τρόπο που λειτουργούν παίρνοντας και τη δική τους εμπειρία

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που περνά αυτή την περίοδο ο Δήμος με τη μεγάλη οικονομική στενότητα, αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε πρόταση που επιβαρύνει με νέα έξοδα θέλει ιδιαίτερη τεκμηρίωση και μελέτη. Από την άλλη η οξεία οικονομική κρίση, η οποία προβλέπεται να έχει μεγάλη διάρκεια, μας αναγκάζει να επανα-ιεραρχήσουμε τις προτεραιότητές μας ρίχνοντας περισσότερο βάρος στον κοινωνικό ρόλο της Αυτοδιοίκησης.

Θεωρούμε λοιπόν πως το «Κοινωνικό Παντοπωλείο» πρέπει να είναι μέσα στις άμεσες πρωτοβουλίες για τον Δήμο Λαμίας. Μια τέτοια κίνηση μπορεί να ενεργοποιήσει κοινωνικές δυνάμεις της περιοχής, να πολλαπλασιάσει τις προσφορές τροφίμων αλλά και λοιπών ειδών από τους πολίτες, ενισχύοντας έτσι την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Εμείς είμαστε διαθέσιμοι να συμβάλουμε σ’ αυτό αν και εφόσον αποφασιστεί μέσα από μια διαπαραταξιακή επιτροπή εθελοντών

Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας

Παναγιώτης Στασινός
Δημοτικός Σύμβουλος

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Οι Λαοί της Ευρώπης παίρνουν την ύδρευση στα χέρια τους και εμείς ετοιμαζόμαστε να ξεπουλήσουμε

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ε.Υ.Α.Θ.

Η Ευρώπη αναθεωρεί τη στάση της απέναντι στην ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης. Τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρείται... μια τάση των ευρωπαϊκών πόλεων, να αναλάβουν οι ίδιες την διαχείριση της ύδρευσης τους, καταργώντας ουσιαστικά το μέχρι σήμερα πολυδιαφημιζόμενο μοντέλο της διαχείρισης του νερού από ιδιωτικές εταιρείες.

Η στροφή στη δημόσια διαχείριση του νερού στηρίζεται θα λέγαμε σε δύο βασικές ομάδες επιχειρημάτων:

α) στον κοινωνικό ρόλο του νερού, ως [...]ένα αγαθό το οποίο δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ακόμη ένα εμπορικό προϊόν που μπαίνει στη διαδικασία απόδοσης κέρδους, χρηματιστηριακής αξίας, και εμπορευσιμότητας όπως τα υπόλοιπα, καθώς επίσης και της χρήσης του ως ένα φυσικό αγαθό, απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο όλοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτό.

στη β) ομάδα επιχειρημάτων γίνεται ουσιαστικά ένας απολογισμός των αποτελεσμάτων της ιδιωτικοποίησης, και τις συνέπειες αυτής ,όπως:

· ουσιαστικά μηδενικές επενδύσεις από τους ιδιώτες,

· οριακή συντήρηση των υπάρχουσων υποδομών,

· αύξηση της τιμής του νερού,

· μειώσεις προσωπικού με απώτερο σκοπό το κέρδος που όμως επιφέρουν χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες-καταναλωτές,

· αλόγιστη εξάντληση των αποθεμάτων μιας και σκοπός του επενδυτή είναι η αυξημένη κατανάλωση, δηλαδή αυξημένα κέρδη.

Η στροφή στην τάση επανακρατικοποίησης ξεκίνησε από το Παρίσι, την πατρίδα των SUEZ,Veolia, των μεγαλύτερων πολυεθνικών σε θέματα διαχείρισης ύδρευσης! Ο δήμος Παρισίων (επί Ζακ Σιράκ), έδωσε την διανομή του νερού με εικοσιπενταετή σύμβαση στις παραπάνω εταιρείες, έχοντας μοιράσει την πόλη μεταξύ των δύο εταιρειών σύμφωνα με τη διαδρομή του Σηκουάνα: Η Veolia την περιοχή δεξιά του ποταμού και η SUEZ την αριστερή όχθη. Έτσι άλλος παρήγαγε και επεξεργαζόταν το νερό και άλλος το διένειμε με αποτέλεσμα αλληλοκάλυψη υπευθυνοτήτων, χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μια σταγόνα νερού από την πηγή ως την βρύση άλλαζε δέκα φορές υπεύθυνο διαχείρισης της!

Με την λήξη της σύμβασης τον Δεκέμβρη του 2009 ο το νερό του Παρισιού επεναδημοτικοποιήθηκε σε έναν φορέα, την Eau de Paris.

Δεν είναι όμως πάντα οι φορείς που παίρνουν τις αποφάσεις, οι πολίτες οι ίδιοι πολλές φορές παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και με εφαρμογή των δικαιωμάτων τους αποφασίζουν για το μέλλον τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ιταλία και η πόλη του Βερολίνου.

Στην Ιταλία, με νόμο του 2009, προβλέπεται ότι από το 2012 θα πρέπει η ύδρευση να διαχειρίζεται από ιδιώτες ή από κοινοπραξίες δημοσίου-ιδιωτών (ΣΔΙΤ) όπου όμως ο ιδιώτης θα πρέπει να έχει τουλάχιστον το 40%, ενώ παράλληλα οι τοπικές αρχές θα πρέπει ως το 2015, να μειώσουν τη συμμετοχή τους σε ποσοστό κάτω του 30%!Έτσι λοιπόν το Forum Italiano dei Movimenti per l’Acqua, διοργάνωσε μια τεράστια καμπάνια από τις αρχές του 2010 και τελικά κατάφερε να συγκεντρώσει 1.400.000 υπογραφές, 1.000.000 περισσότερες από τις απαιτούμενες, με αίτημα προς το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας, να διενεργηθεί δημοψήφισμα ώστε να ακυρωθεί ο παραπάνω νόμος! Η Δημοκρατία μίλησε, έτσι μέσα στην άνοιξη του 2011 περισσότεροι από 50.000.000 Ιταλοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να αποφασίσουν για το μέλλον των υδάτινων πόρων τους.

Αντίστοιχα στο Βερολίνο, όπου έγινε μερική ιδιωτικοποίηση, οι πολίτες συγκεντρώνοντας 280.000 έγκυρες υπογραφές από τις 170.000 που απαιτούνταν, προκάλεσαν δημοψήφισμα με αίτημα να δημοσιευθούν στο κοινό οι μυστικές συμβάσεις παραχώρησης του νερού στους ιδιώτες (Veolia, RWE). H δημοσιοποίηση των συμβάσεων αυτών είναι προαπαιτούμενο ώστε να μπορέσει μελλοντικά να γίνει αλλαγή της σύμβασης παραχώρησης. Την 13η Φεβρουαρίου 2011 λοιπόν, περισσότεροι από 665.000 Βερολινέζοι ανταποκρίθηκαν στο δημοψήφισμα και με ποσοστό 98,2% είπανε ΝΑΙ στη δημοσιοποίηση των συμβάσεων. Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ “Water under the Hammer”, στο οποίο μεταξύ άλλων παρουσιάζει πως οι αρχές του Βερολίνου προετοίμασαν την πώληση της εταιρείας υδάτων,Berlin Water Works (BWB). Μέλη της επιχειρηματικής κοινότητας, κλήθηκαν στην Αγγλία το 1998 όπου τους έγινε παρουσίαση για την ιδιωτικοποίηση. Το Αγγλικό παράδειγμα έδειχνε πως οι μισθοί των manager τριπλασιάστηκαν σε 10 χρόνια ενώ οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν στο ένα τρίτο! Ένα χρόνο μετά το 49,9% της BWB ιδιωτικοποιήθηκε! Μετά το πάγωμα των τιμολογίων ως το 2003, το 2004 η τιμή του νερού αυξήθηκε 15%, και από τότε ακόμη 20%. Παράλληλα, από τους 7.000 εργαζόμενους στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στα τέλη του 2009 είχαν απομείνει 4.700 με σημερινό ρυθμό ,μείωσης 100 εργαζόμενοι ανά έτος. Οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά 50% με αποτέλεσμα να χαθούν 8.000 θέσεις εργασίας από μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Βερολίνου που συνεργαζόταν με την εταιρεία ύδρευσης.

Το αξιοσημείωτο του δημοψηφίσματος του Βερολίνου είναι ότι διοργανώθηκε, από «κάτω», από την βάση, ομάδες πολιτών, συνδικάτα, δημιούργησαν την συλλογικότητα Τραπέζι Νερού του Βερολίνου, και η συλλογή των υπογραφών έγινε με δική τους καμπάνια σε διάστημα έξι μηνών.

Και στη Θεσσαλονίκη τι; Επιστροφή στην κατήφεια, την καθημερινή προπαγάνδα της κρίσης, συνέπεια της οποίας είναι να πουλήσουμε για σωθούμε! Η ΕΥΑΘ τα τελευταία δύο χρόνια την χωρίζει μια πολύ λεπτή γραμμή από την ιδιωτικοποίηση. Φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και είναι πρώτο θέμα προς ιδιωτικοποίηση από όλα τα ΜΜΕ ιδιαίτερα δε εκείνων που οι ιδιοκτήτες τους είναι και υποψήφιοι αγοραστές της! Το περίφημο «οι υδάτινοι πόροι δεν ιδιωτικοποιούνται» του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη του 2009 φαίνεται να ξεχάστηκε, τώρα έχουμε κρίση χρέους 350 δις, και θα μας σώσουν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από την πώληση του νερού της Θεσσαλονίκης. Φυσικά κανείς οικονομικός συντάκτης δε βγαίνει να πει ότι η ΕΥΑΘ είναι κερδοφόρος, χωρίς υποχρεώσεις σε δάνεια, και χωρίς επιχορηγήσεις από το κράτος, και φυσικά δε θα πει κανείς ότι σε βάθος τετραετίας το κόστος αγοράς της θα αποσβεστεί από τα κέρδη της! Τα ΜΜΕ κάνουν την δουλειά τους, συμβάλουν στην εθνική κατάθλιψη και κατευθύνουν τη μάζα εκεί που πρέπει. Το ζητούμενο είναι τι κάνει η μάζα, αυτή η μάζα που αν αρχίσει να κινείται, ο όγκος της και μόνο είναι ικανός να αλλάξει τα γεγονότα, μια μάζα που στην Ιταλία μεταξύ ροζ πολιτικής και πληθώρας σκανδάλων, βρήκε τον δρόμο της, και κατεβαίνει σε δημοψήφισμα για να ακυρώσει ένα νόμο, μια μάζα που στο Βερολίνο τα βγάζει όλα στο φως, χωρίς να περιμένει να το κάνουν άλλοι για αυτήν, μια μάζα που στη Θεσσαλονίκη παρακολουθεί και σιωπά, η σιωπή των αμνών;
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Οικονομία, αυτή η υστάτη εμμονή του ανεπτυγμένου κόσμου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

Εισήγηση Βοτανικού Κήπου για την Εκδήλωση “Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός” με θέμα την Απο-ανάπτυξη.

Η Οικονομία, αυτή η υστάτη εμμονή του ανεπτυγμένου κόσμου, που καθορίζει με απόλυτο τρόπο τις κοινωνίες, τις σχέσεις, και τις παραστάσεις μας, μοιάζει να κινείται ανεξέλεγκτα στην εκπλήρωση του μόνου σκοπού που γνωρίζει. Αυτό της αυτοπραγμάτωσης της!
Για 60 χρόνια οι[...] κυρίαρχες ελίτ, έζησαν το θαύμα της επαλήθευσης των πεποιθήσεων τους!
Ο Καπιταλισμός σε ένα αέναο κύκλο δημιουργίας και κάλυψης επίπλαστων αναγκών εκπλήρωνε τα πιστεύω του και εξασφάλιζε την συναίνεση των κυριαρχουμένων. Χρησιμοποιώντας την Επιστήμη και την Τεχνική παρήγαγε το σπινθηροβόλο “Περιττό” πλιατσικολογώντας την Φύση και αφαιμάζοντας τον πλούτο και την ζωτικότητα των “υποανάπτυκτων” λαών του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου. Ένα διαρκές κυνήγι για όλο και περισσότερα κέρδη σε όλο και μικρότερους χρόνους οδήγησε το κεφάλαιο σε συνεχείς γεωγραφικές και κλαδικές μετακινήσεις, προκαλώντας περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας και σπανιότητα παραγωγικών πόρων.
Είναι στο πλαίσιο αυτής της Παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας, όπου το Κεφάλαιο μετατοπίζει την παραγωγή στην περιφέρεια για να καρπωθεί περαιτέρω υπεραξίες, που δημιουργούνται τα συμπτώματα κατάρρευσης στις Μητροπόλεις του Καπιταλισμού. Ενός συστήματος που κερδοσκοπεί ακόμη και με τις προϋποθέσεις ή την σπανιότητα των υλικών όρων ύπαρξης του, όπως ηχηρά αποκαλύπτεται με το τζογάρισμα σε πρώτες ύλες, πετρέλαιο, τρόφιμα, κρατικά ομόλογα κ.α!
Η Ανάπτυξη ως αυτοσκοπός, περικλείει όλα τα μυθεύματα και τις αντιφάσεις μιας γραμμικής αντίληψης του κόσμου ως μιας ανεξάντλητης δεξαμενής πόρων, μέσων και αναγκών. Το πόσο καταστροφική είναι η Οικονομικοκεντρική θεώρηση της ευδαιμονίας μέσω της μεροληπτικής ανάγνωσης δεικτών της Οικονομίας, γίνεται εύκολα αντιληπτό αν αναλογιστούμε μια σειρά από ζητήματα, που ενώ με την κοινή λογική θεωρούνται ως καταστροφές, εντούτοις στους οικονομικούς δείκτες καταγράφονται θετικά.
Ένα καμένο δάσος που στην θέση του ξεφυτρώνουν σπίτια, ανοίγονται δρόμοι, γίνονται αντιπλημμυρικά έργα, έχει θετική αποτύπωση στο ΑΕΠ αλλά προφανώς αρνητική για μας και το περιβάλλον. Μια πεδιάδα όπως της Θεσσαλίας καλλιεργημένη σε μεγάλο μέρος της με το υδρόφιλο βαμβάκι μπορεί να αποφέρει για μερικά χρόνια ένα καλό εισόδημα στους αγρότες και να καταγράφεται θετικά ως Ανάπτυξη, στην ουσία όμως πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας.
Η ερημοποίηση εξαιτίας της εξάντλησης του υδροφόρου ορίζοντα σίγουρα αποτελεί μια ανεπανόρθωτη οικολογική ,διατροφική και οικονομική καταστροφή. Ένα χωράφι στις Ινδίες η σε κάποια Αφρικανική χώρα είναι πηγή τροφής και ζωής για μερικές οικογένειες, αλλά αναχρονισμός στα πλαίσια του Παγκόσμιου Αναπτυξιακού Καταμερισμού της παραγωγής που επιδιώκει την συνένωση, την εντατικοποίηση και τις μονοκαλλιέργειες για να καρπωθεί υπεραξίες. Είναι αυτή η λογική που κάθε χρόνο οδηγεί εκατομμύρια χωρικούς στις μεγαλούπολης, ως φτηνό εργατικό δυναμικό στην καλύτερη των περιπτώσεων ή ως λαθραίους και περιττούς παρίες, απειλή μιας επίπλαστης ευμάρειας!
Η υπερκατανάλωση ως αυτοσκοπός, σχεδιαστικό επίτευγμα ενός εξελιγμένου marketing και τροφοδοτούμενη από ένα χαμηλότοκο δανεισμό, έγινε εμμονή για τους διευρυνόμενους μικροαστικούς πληθυσμούς της Δύσεως και αιτία όλων των τωρινών δεινών τους ως αλλοτρίωση και χρεοκοπία.
Και όμως ένας άλλος κόσμος είναι δίπλα μας! Όχι ως στείρα άρνηση του επίπλαστα “υπαρκτού”, αλλά ως κατάφαση του υπαρξιακά αναγκαίου και αναπροσδιορισμού “του χρηστικού”. Ως μια νοηματοδότηση σχέσεων και επιθυμιών στα πλαίσια μιας επαναπροσέγγισης του αδιαμεσολάβητου και του “πηγαίου”. Είναι άπειροι οι τομείς της καθημερινότητας που μπορούμε να διεκδικήσουμε από την οικονομία της εμπορευματοποίησης, φτάνει να κατανοήσουμε την γύμνια και την στειρότητα των επιβαλλόμενων αξιακών προτύπων.
Ελπιδοφόρα κινήματα διαμορφώνουν και υλοποιούν προτάσεις εξανθρωπισμού και επανακοινωνικοποίησης αγαθών και δραστηριοτήτων, απελευθερώνοντας τα από την έννοια του προϊόντος και της κερδοφορίας. Απαλλοτριώνουν χρόνο και χώρο από την ωφελιμιστική Οικονομική υπερεκμετάλλευση και τα εντάσσουν στην σφαίρα του συλλογικού, διαμορφώνοντας την γοητεία του αλληλέγγυου και του Αμεσοδημοκρατικού!
Η Απο-ανάπτυξη έρχεται να διευρύνει τους τρόπους με τους οποίους οι ανθρώπινες ανάγκες θα αναδειχθούν και θα ικανοποιηθούν. Αποτελεί μια αντιπρόταση στο υπάρχον αναπτυξιακό καθεστώς, με σκοπό την αντικατάσταση του κυνηγιού της οικονομολατρικής ανάπτυξης. Αναδεικνύει πηγαίες ανθρωποκεντρικές ανάγκες (έτσι όπως έχουν ήδη εκφραστεί από τα κινήματα). Συντελεί στην αποδέσμευση, από κέντρα από κέντρα κοινωνικής διαχείρησης, αλλά και από την ατομική πίστη στο θετικισμό της ανάπτυξης.

Μάρτιος 2011


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
http://www.votanikoskipos.blogspot.com
votanikoskipos@gmail.com

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Έμποροι: Nα στηρίξουν οι καταναλωτές το «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε»

www.kathimerini.gr
Nα στηρίξουν οι καταναλωτές το κίνημα «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε» με στόχο την προώθηση των ελληνικών προϊόντων με barcode που ξεκινάει με τα ψηφία 520 ζητάει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας Καταναλωτή στις 15 του μήνα.

Με την ευκαιρία του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας καταναλωτή, ο Πρόεδρος και[...] το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΕΕ ανακοίνωσαν την επανεκκίνηση τριών δράσεων της συνομοσπονδίας σε συνεργασία με τις Ομοσπονδίες και τους Εμπορικούς Συλλόγους της χώρας.

Το πρόγραμμα «Συμμετέχω». Στόχος η ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των ανέργων καταναλωτών, στο πλαίσιο των δράσεων του «Ευρωπαϊκού Έτους κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού», σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και τον ΟΑΕΔ. Στη δράση αυτή θα προστεθούν φέτος κατόπιν αιτήματός τους πολύτεκνοι και τρίτεκνοι καταναλωτές.

Η Πανελλαδική Καμπάνια «Ταμειακές μηχανές παντού - Αποδείξεις απ’ όλους» με την τοποθέτηση αφισών στις προθήκες των καταστημάτων λιανικής όλης της χώρας. Η δράση αυτή στόχο έχει την απομόνωση του παρεμπορίου και την προσπάθεια να περάσουν τα «αδήλωτα» 20 δις ετησίως μέσα από τις ταμειακές μηχανές του νόμιμου εμπορίου.

Το κάλεσμα της ΕΣΕΕ στον Έλληνα καταναλωτή να στηρίξει το κίνημα «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε» με στόχο την προώθηση των ελληνικών προϊόντων με barcode που ξεκινάει με τα ψηφία 520. Με τον τρόπο αυτό ο Έλληνας καταναλωτής θα δώσει το παράδειγμα στις ελληνικές Μμε εμπορικές επιχειρήσεις αλλά και τις πολυεθνικές αλυσίδες λιανεμπορίου να πράξουν το ίδιο.

Η ΕΣΕΕ με τις παραπάνω πρωτοβουλίες αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι δηλώνει την πρόθεση του ελληνικού εμπορίου να μετάσχει στην εθνική προσπάθεια για τη διαμόρφωση μίας συνεπούς φορολογικής συμπεριφοράς, η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη. Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασης και πιστεύουμε ότι η συστηματική και στοχευμένη πάταξη της φοροδιαφυγής του παρεμπορίου, θα βελτιώσει αισθητά την κατάσταση στην αγορά.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Αντίο παλιέ κόσμε, αντίο πολύ...

Κανένα Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, κανένα σχέδιο διάσωσης από το Βερολίνο ή τις Βρυξέλες δεν μπορεί να μάς σώσει από τους εαυτούς μας. Οι περικοπές και οι ενέσεις χρήματος ίσως αποτρέψουν την πτώχευση, αλλά δεν θα αλλάξουν το παράδειγμα διοίκησης, τον τρόπο διαβίωσης, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας, συλλογικά και ατομικά...
Ξανά: Το ζητούμενο δεν είναι να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε εις το διηνεκές, να σπαταλάμε, να σωρεύουμε, να[...] δανειζόμαστε εν απληστία και εν αφροσύνη. Το ζητούμενο είναι να απαλλαγούμε απ’ όλο αυτό το υπόδειγμα βίου, που στηρίζεται σε παλαιές βεβαιότητες, στις βεβαιότητες της διαρκούς προόδου, της διαρκώς διαστελλόμενης ανάπτυξης, της διαρκούς επέκτασης, της αυτοτροφοδούμενης κερδοφορίας. Αυτές οι βεβαιότητες, καταγόμενες εκ της Βιομηχανικής Επανάστασης και του ντετερμινισμού του 18ου-19ου αιώνα, έχουν κλονιστεί καίρια και από την επιστήμη και από τον ιστορικό- επιστημομολογικό στοχασμό ― προ πολλού. Δεν είναι καν βεβαιότητες, είναι δοξασίες, στις οποίες εναποθέτουν τη μοίρα τους οι μάζες• ενόσω κάποιοι illuminati σωρεύουν πλούτο και εξουσία.
Ο πλούτος δεν παράγεται από τον εαυτό του. Οι πηγές και η ενέργεια δεν είναι ανεξάντλητες. Ο κόσμος δεν είναι άπειρος. Ο πλανήτης μας είναι πεπερασμένος και κλειστός, μια μοναχική μπλε σφαίρα στο απροσπέλαστο (προς το παρόν) διάστημα. Η οικονομική ανάπτυξη δεν αποτρέπει τον πόλεμο ― το αντίθετο, ίσως. Το κυριότερο: ζούμε σε έναν κόσμο όπου αυτές οι γνώσεις μπορούν να γίνουν κτήμα του καθενός• οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική αναπτύχθηκαν από το στρατιωτικό και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, για δικά τους οφέλη, αλλά η διασπορά τους στις κοινωνίες άλλαξε ραγδαία τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον χώρο και τον χρόνο, δημιούργησε φαντασιακές κοινότητες, μετασχημάτισε τα υποκείμενα, ατομικά και συλλογικά, επιτάχυνε την ιστορία, περισσότερο ίσως και από την τυπογραφία ή την ατμομηχανή.

Αυτή η νέα επίγνωση της ανθρώπινης κατάστασης αναδύεται δραματικά με την παγκοσμιοποίηση, παράλληλα με την κατίσχυση της ιδεολογίας της απληστίας, ιδεολογίας της ακατάσχετης συσσώρευσης πλούτου με κάθε τίμημα. Μια νέα γενική διάνοια.

Μια νέα γενική διάνοια κυοφορείται δύσκολα, επώδυνα, στα έγκατα της κοινωνίας, βουβά, με πρόδρομες αναταράξεις, σαν αχνές αναγγελίες σεισμού. Οι νέοι, γεννημένοι με Ιντερνετ και κινητά, καλωδιωμένοι από τα γεννοφάσκια τους, γαλακτισμένοι στο κυβερνοσύμπαν, αφουγκράζονται εναργέστερα αυτό το επερχόμενο κύμα. Είναι οι μόνοι άλλωστε που μπορούν να ζουν στις φαντασιακές κοινότητες του Δικτύου ―Ελληνες, Αργεντίνοι και Νεοζηλανδοί συμβιώνουν στην ίδια guild του Warcraft ή βελτιώνουν τον κώδικα του Firefox― και ταυτοχρόνως να βγαίνουν στον φυσικό χώρο, στην ένυλη πραγματικότητα, με άνεση, φυσικοί και χαλαροί, νεοχίππυς, τοπικοί σαμάνοι και πολίτες του κόσμου μαζί, glocal υποκείμενα.

Ο παλιός κόσμος, αγκυλωμένος ακόμη στο παλαιό παράδειγμα της διαρκούς υλικής συσσώρευσης, της υλικής κυριαρχίας και της υποταγής, πλέει μέσα στην άγνοια, την αδράνεια, την αδιαφορία. Ετσι κινούνται η Ελλάδα, η Ευρώπη: μέσα σε ένα κλειστό αυτοαναφορικό σύμπαν, περίκλειστες και αδρανείς, με βραχεία όραση, αντλώντας από στερεότυπα του παρελθόντος. Ετσι κινούμαστε, και τούτη την ώρα της κρίσης. Διψώντας για περισσότερο δανεικό χρήμα, για περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερα γκάτζετ με μπαταρίες, ενέργεια, νερό, χώρο, δημητριακά, βοδινό, υβρίδια, μεταλλαγμένα, υπηρέτες, λαθρομετανάστες, τοξικά, χωματερές, αστυνομίες, κάμερες επιτήρησης, γκέτο, φαβέλες, μίσος.

Less is more: Τη σοφία τούτη, σοφία των αρχαίων μυστικών, μάς την ξαναπρόσφερε ο μοντερνισμός στον 20ό αιώνα• ο αρχιτέκτων Mies van der Rohe την διατύπωσε σε λόγια, και την εφάρμοσε υπέροχα στη Neue Nationalgalerie του Βερολίνου. Το λιγότερο είναι περισσότερο ― θα μπορούσε να το ‘χει πει ο Ηράκλειτος. Να τι μπορεί να βρίσκεται στον πυρήνα της νέας ευαισθησίας για τις κοινωνίες, τις ζωές μας, το οικοσύστημα, τον μικρό μπλε πλανήτη.

Η Ελλάδα δυο φορές σε έναν χρόνο βρέθηκε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος υπερμοντέρνα: τον Δεκέμβρη ’08, με το βίαιο ξέσπασμα του φαντασιακού, και τώρα, με την καινοφανή κατάρρευση μιας ευημερούσας χώρας του ευρώ. Και τις δύο φορές η Ευρώπη και όλοι είδαν στην ελληνική περίπτωση τα σημάδια ενός κόσμου που αναδύεται, τρομερός και καινούργιος. Αυτό τον κόσμο οφείλουμε να αναστοχαστούμε• εμάς

Νίκος Ξυδάκης
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Η απάντηση της υπουργού Φώφης Γεννηματά στην ερώτηση του κ Σταικούρα

Δείτε τα πρακτικά της Βουλής που αφορούν στην ερώτηση του Βουλευτή Φθιώτιδας κ Σταικούρα για το πρόγραμμα εκπαίδευσης των παιδιών ρομά στα πέντε σχολεία της Λαμίας, και την απάντηση της αρμόδιας αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας Φώφης Γεννηματά

Έχει ενδιαφέρον να εστιάσει κανείς στα λόγια της κας Γεννηματά που με την απάντησή της στον κ Σταικούρα αποδεικνύει με λεπτομέρειες το άδικο και το άτοπο της επιστολής του Δημάρχου για την αναστολή του προγράμματος εκπαίδευσης των ελληνοπαίδων ρομά και της αντισυνταγματικής μεταχείρισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαιωμάτων παιδιών καθώς και τις ευθύνες της αυτοδιοίκησης και των τοπικών αρχών

Επίσης απαντάει και στην εξαίρεση του 15ου ΔΣχ ως όμορο καθώς και στα θέματα του εμβολιασμού των παιδιών

""Θα συζητηθεί τώρα η με αριθμό 9638/24-1-2011 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σταϊκούρα προς την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με τις ακολουθούμενες διαδικασίες για την επιλογή σχολείων για εγγραφή και φοίτηση μαθητών Ρομά στο νομό Φθιώτιδας.
Στον κ. Χρήστο Σταϊκούρα θα [...]απαντήσει η Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κυρία Φωτεινή Γεννηματά.
Παρακαλώ, κύριε Σταϊκούρα, έχετε δύο λεπτά για να παρουσιάσετε την ερώτησή σας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρία Υπουργέ, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η πρόσβαση της νέας γενιάς Ρομά στην εκπαιδευτική διαδικασία συνιστά αναμφίβολα βασικό μηχανισμό της άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού της εν λόγω πληθυσμιακής ομάδας. Καθίσταται απαρέγκλιτη προϋπόθεση για την ισότιμη συμμετοχή της στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Αποτελεί πάγια επιδίωξη, συνταγματική δέσμευση και διεθνή υποχρέωση της χώρας μας.
Όμως, η μεθοδολογία υλοποίησης αυτής της δέσμευσης από το αρμόδιο Υπουργείο εγείρει ερωτηματικά και προκαλεί ανησυχίες τόσο στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων των σχολείων υποδοχής όσο και στις τοπικές κοινωνίες, ερωτηματικά και ανησυχίες που σχετίζονται με τις προϋποθέσεις, με τη διαδικασία ένταξης των παιδιών αυτών στην εκπαιδευτική διαδικασία και συγκεκριμένα με την αναγκαιότητα ύπαρξης κανόνων υγιεινής, με την προσκόμιση πιστοποιητικών μόνιμης κατοικίας, με την επάρκεια κτιριακών υποδομών και ανθρώπινου δυναμικού.
Οι ανησυχίες αυτές αποτυπώνονται με ιδιαίτερη ένταση και στο Νομό Φθιώτιδας στο δήμο Λαμιέων και αυτό διότι, πρώτον, οι περισσότεροι μαθητές διαμένουν σε αυτοσχέδιο καταυλισμό στις όχθες ρέματος με ανυπαρξία οδών, συστήματος αποχέτευσης, ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, δηλαδή με έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών ασφάλειας και κανόνων υγιεινής.
Δεύτερον, τα σχολεία τα οποία επελέγησαν και πιο συγκεκριμένα το 1ο, το 5ο, το 10ο, το 11ο και το 17ο Δημοτικό Σχολείο, χαρακτηρίζονται ως όμορα, προκειμένου να παρακαμφθεί η έλλειψη του πιστοποιητικού κατοικίας οποιασδήποτε μορφής και να υιοθετηθεί η αρχή της επιείκειας, χωρίς όμως αυτά να πληρούν απόλυτα το κριτήριο της εγγύτητας.
Τρίτον, οι αίθουσες διδασκαλίας δεν είναι επαρκείς και πλήρεις. Προέκυψαν ως πρόχειρες αυτοσχέδιες κατασκευές στους υπάρχοντες χώρους, ακόμα και σε αποθήκες με φεγγίτη, εκτεθειμένες στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες.
Αυτοί οι προβληματισμοί αναπτύσσονται και στην ερώτηση, την οποία κατέθεσα προς το αρμόδιο Υπουργείο και συζητούμε σήμερα, με την ευχή και την ελπίδα η κοινή βούληση όλων μας για την αναγκαία αλλά ομαλή και υπό συνθήκες και κανόνες ένταξη της νέας γενιάς των Ρομά στην εκπαιδευτική διαδικασία να ικανοποιηθεί.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Σταϊκούρα.
Το λόγο έχει η Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Φώφη Γεννηματά.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Σταϊκούρα, θέλω να σας πω ότι η ερώτησή σας μου δίνει την ευκαιρία να αποσαφηνίσουμε πολλά θέματα που έχουν να κάνουν με την ένταξη των παιδιών Ρομά στο σχολείο και βεβαίως, να απαντήσω και στις ανησυχίες που αναλύσατε πριν από λίγο.
Χαίρομαι, όμως, ιδιαίτερα διότι βλέπω ότι τόσο με την εισαγωγή σας, όσο και το κλείσιμο της τοποθέτησής σας δίνεται η δυνατότητα να ελπίζουμε σε μία διαμόρφωση ευρύτερης συναίνεσης γύρω από τα τόσο σημαντικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με το σχολικό και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ιδιαίτερα αυτής της τόσο ευαίσθητης ομάδας. Αυτό θα επιχειρήσω να κάνω και μέσα από την απάντησή μου.
Το πρώτο που θέλω να ξεκαθαρίσω εδώ, είναι ότι η προσπάθεια του Υπουργείου Υγείας, που έχετε περιγράψει, δεν γίνεται καθόλου στην τύχη. Πρόκειται για μία πάρα πολύ οργανωμένη επιχείρηση στην οποία συμμετέχουν όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, υπηρεσίες υγείας, αλλά και κοινωνικές υπηρεσίες.
Στο πλαίσιο όλης αυτής της προσπάθειας έχουμε αποστείλει πολύ συγκεκριμένες εγκυκλίους που καλούσαν τα στελέχη της εκπαίδευσης να ενθαρρύνουν την προσέλευση των μαθητών Ρομά στο σχολείο, να αναζητούν τα παιδιά Ρομά που μένουν στην περιοχή τους, να φροντίζουν για την εγγραφή και τη φοίτησή τους, ανεξάρτητα από το εάν είναι γραμμένα σε μητρώα ή δημοτολόγια και να συνεργάζονται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις υπηρεσίες υγείας, όταν υπάρχει αδυναμία εγγραφής λόγω μη εμβολιασμού.
Έρχομαι τώρα πιο συγκεκριμένα σε ένα-ένα τα θέματα που θέσατε.
Η εγγραφή και η φοίτηση παιδιών Ρομά από τον καταυλισμό στην περιοχή Νταμάρια Ξηριάς στα δημοτικά σχολεία της Λαμίας που αναφέρατε, το 1ο, το 5ο, το 10ο, το 11ο και το 17ο, έγινε έπειτα από συνεργασία του υπεύθυνου υλοποίησης του έργου εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά για την περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με περιφερειακά και τοπικά στελέχη εκπαίδευσης και Συλλόγους γονέων.
Η επιλογή των σχολείων ως όμορων έγινε με βάση την απόστασή τους από τον καταυλισμό Ξηριάς. Ειδικά, το 15ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας δεν επιλέχθηκε, γιατί αν και βρίσκεται πιο κοντά στον καταυλισμό, κτηριακά ανήκει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, το δημοτικό σχολείο απλά φιλοξενείται και έτσι υπήρχε μεγάλη δυσκολία εξεύρεσης χώρων και αιθουσών διδασκαλίας.
Όσον αφορά το θέμα των εμβολιασμών, έγινε καταγραφή των μαθητών του καταυλισμού και καταγράφηκαν πενήντα τρεις μαθητές σχολικής ηλικίας. Όσα παιδιά δεν είχαν, εφοδιάστηκαν με βιβλιάρια υγείας και έγινε διερεύνηση εμβολιαστικής κάλυψης, αλλά και εμβολιασμός, όπου χρειάστηκε, κατόπιν συνεργασίας του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τις αρμόδιες υπηρεσίες υγείας της περιοχής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Τέλος, ως προς το θέμα των κτηριακών υποδομών, μόνο το 11ο Δημοτικό Λαμίας έχει ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα διδασκαλίας. Στα άλλα σχολεία, ύστερα από συνεργασία του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με μηχανικό της περιφέρειας, δημιουργήθηκαν αίθουσες με τις απαραίτητες, απαιτούμενες προδιαγραφές. Βεβαίως, έχουμε καταγράψει και άλλες ανάγκες για βελτιώσεις και τις έχουμε αποστείλει στους δήμους, που σύμφωνα και με τον «Καλλικράτη» έχουν από εδώ και στο εξής την αρμοδιότητα να παρέμβουν.
Για το τελευταίο θέμα που θέτετε, επειδή δεν έχω άλλο χρόνο, θα απαντήσω στη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Σας ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρία Υπουργέ, πολλές φορές και στο πεδίο άσκησης πολιτικής, η θεωρία απέχει από την πράξη, η βούληση από την υλοποίηση και οι επιθυμίες από την πραγματικότητα. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η διάσταση θεωρίας και πράξης νομοθετικού πλαισίου, υπουργικών αποφάσεων και υλοποίησης δράσεων, αποτυπώνονται και στην περίπτωση της ασκούμενης από το Υπουργείο σας πολιτικής στο ζήτημα της πρόσβασης των παιδιών Ρομά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Είναι μία πρόχειρη και ευκαιριακή πολιτική, που έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον στο Νομό Φθιώτιδας τα εξής. Πρώτον, το μικρό ποσοστό εγγραφής των παιδιών Ρομά εκεί. Είναι μόνο πενήντα. Επίσης, την απουσία διασφάλισης στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης γι’ αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους, την απουσία συντονισμού των προσπαθειών από τους φορείς που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, την απουσία συνεννόησης και συνεργασίας στην περίπτωση υγιεινής και εμβολιασμού των τοπικών φορέων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας, του Νοσοκομείου Λαμίας, των ιατρικών κέντρων, των φορέων κοινωνικής στήριξης, την υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας κυρίως σε ό,τι αφορά την επάρκεια των κτηριακών υποδομών και την πληρότητα των τάξεων για μεγαλύτερο πλέον αριθμό μαθητών, και τέλος –σημαντικό- την οξεία αντίδραση των Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, των σχολείων υποδοχής και της τοπικής κοινωνίας.
Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές –εκτιμώ- ότι το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων θα πρέπει να εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή, με νηφαλιότητα, με ρεαλισμό και προνοητικότητα το πρόβλημα της σχολικής παρακολούθησης αυτών των παιδιών στην περιοχή της Λαμίας, γιατί ενώ η βούληση –όπως σωστά είπατε- είναι κοινή, οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες είτε δεν υφίστανται, είτε δεν τηρούνται στην περιοχή της Λαμίας για παιδιά που προέρχονται άλλωστε, από οικογένειες που διαμένουν σε καταυλισμούς –εδώ μιλάμε για οικογένειες που διαμένουν σε καταυλισμούς στις παρυφές της πόλης- και τα οποία, σύμφωνα με τα συμπεράσματα μελέτης που έχω στην κατοχή μου και θα καταθέσω στα Πρακτικά, έχουν πολύ έντονα προβλήματα τόσο αρχικής ένταξης στο εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και παραμονής σε αυτό.
Επίσης, θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά και μια άλλη μελέτη που λέει ότι η εκπαιδευτική παρέμβαση είναι απαραίτητο να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ανάγκες και στα χαρακτηριστικά του κάθε επιλεγμένου οικισμού που διαβίουν παιδιά Ρομά και κατ’ επέκταση των σχολείων όπου αυτά φοιτούν.
Στο πλαίσιο αυτό –κλείνοντας- κρίνω σκόπιμο να συνεκτιμήσετε, μεταξύ άλλων επιλογών που έχετε, την πρόταση του κυρίου Δήμαρχου Λαμιέων, που εμπεριέχεται στη σχετική προς το Υπουργείο σας επιστολή διαμαρτυρίας, να ανασταλεί η εφαρμογή του προγράμματος στη Λαμία, προκειμένου η πολιτεία –Κυβέρνηση και η δημοτική αρχή- να προχωρήσει και να υλοποιήσει τη δημιουργία ενός νέου προγράμματος οριστικής στέγασης των εν λόγω παιδιών και ενσωμάτωσής τους στο κοινωνικό σύνολο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε κι εμείς κύριε Σταϊκούρα.
Το λόγο έχει η Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Γεννηματά.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Σταϊκούρα, άφησα σκοπίμως τελευταίο το ερώτημά σας περί προσωρινής ανατολής του προγράμματος για να έχω και περισσότερο χρόνο στη δευτερολογία μου.
Έχω την εντύπωση ότι προσπαθείτε πολύ ευγενικά να μεταφέρετε ένα αίτημα κάποιων φορέων της περιοχής σας. Θέλω να σταθώ και σε κάποιες αντιφάσεις σε σχέση με όσα είπατε. Αφενός είπατε ότι είναι μικρή η επιτυχία επειδή μόνο πενήντα παιδιά εντοπίστηκαν –συγκεκριμένα πενήντα τρία- και εγγράφηκαν στα σχολεία αυτά και αφετέρου είπατε ότι δυσχεραίνεται η διδασκαλία γιατί έρχεται ένας αριθμός παιδιών να προστεθεί στα υπάρχοντα σχολεία, όταν για αυτά τα πενήντα τρία παιδιά επιλέχθηκαν πέντε σχολεία, δηλαδή έχουμε μόλις δέκα παιδιά σε κάθε σχολείο.
Θεωρώ ότι δεν είναι τόσο δραματικός αυτός ο αριθμός, ώστε να δημιουργήσει δυσλειτουργίες στην καθημερινότητα των άλλων παιδιών.
Επειδή θέλω να είμαι απόλυτα σαφής, δεν υπάρχει, κύριε Σταϊκούρα, περίπτωση αναστολής του προγράμματος: ενός προγράμματος που μόνο βοηθάει παιδιά να ενταχθούν στο σχολείο. Δηλαδή, κάνει το αυτονόητο.
Το έργο εκπαίδευσης των παιδιών Ρομά θέτει σε εφαρμογή πολύ εξειδικευμένες δράσεις παρέμβασης, ακριβώς επειδή –όπως είπατε κι εσείς- τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν σύνθετα προβλήματα και δυσκολίες και άρα, πρέπει να τα υποστηρίξουμε σ’ αυτή την προσπάθεια. Δεν αρκεί μόνο να τα εντοπίσουμε και να τα εγγράψουμε σ’ ένα σχολείο ή να πείσουμε την ευρύτερη κοινωνία ότι έχουν και αυτά το δικαίωμα στη γνώση και στην παιδεία.
Άρα, για όλους αυτούς τους λόγους, το έργο που υλοποιούμε έχει δράσεις υποστήριξης της σχολικής φοίτησης για να μην έχουμε σχολική διαρροή στη συνέχεια, δράσεις επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης. Οι δράσεις αυτές πρόκειται να εφαρμοστούν σε ογδόντα τέσσερις δήμους, σε τετρακόσια ογδόντα οχτώ σχολεία σε όλη τη χώρα. Αναμένεται να ωφεληθούν χιλιάδες μαθητές και ο συνολικός προϋπολογισμός ξεπερνά τα 11 εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για κοινοτικούς πόρους.
Η μόνη ένσταση που θα μπορούσα να δεχθώ είναι ότι έχουμε καθυστερήσει σημαντικά σε όλη αυτή την προσπάθεια και ότι για να κάνει το αυτονόητο η πατρίδα μας, πρέπει να στηριχθεί σε ευρωπαϊκά προγράμματα και σε κοινοτικούς πόρους. Μια τέτοια κριτική θα μπορούσα να την αντιληφθώ πλήρως. Όμως, δεν δέχομαι να αμφισβητούνται τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει και που θα προκύψουν από πολύ συντονισμένες παρεμβάσεις, συγκεκριμένα οφέλη για παιδιά Ρομά.
Γνωρίζετε καλά ότι η πολιτεία μας, η τοπική μας αυτοδιοίκηση που αναφέρατε, η εκπαιδευτική κοινότητα έχουν και ηθική, αλλά και νομική υποχρέωση να στηρίξουν αυτά τα παιδιά και να τα βοηθήσουν να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Θα έλεγα, κύριε Σταϊκούρα, κλείνοντας –έχω ήδη καταχραστεί το χρόνο- ότι οι τοπικές κοινωνίες έχουν κάθε δικαίωμα να ανησυχούν και να ζητούν ενημέρωση, αλλά όταν αυτήν την ενημέρωση την αποκτούν, έχουν υποχρέωση επίσης να υποδεικνύουν λύσεις που σέβονται και προασπίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά τα δικαιώματα των παιδιών.
Εμείς, ως Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνησή μας είμαστε αποφασισμένοι μ’ αυτές τις αξίες και μ’ αυτές τις αρχές να πορευτούμε και σε σχέση με την ένταξη των παιδιών ΡΟΜΑ στη σχολική διαδικασία. Θέλω να πιστεύω και το εύχομαι ότι αυτός είναι ένας δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε μαζί.
Σας ευχαριστώ.""
(…)

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Προτιμήστε ελληνικά προιόντα και τοπικά της Φθιώτιδας

Ο Gerhard από την Γερμανία, ο Franchua από την Γαλλία,ο Mario από την Ιταλία και ο Johan από την Ολλανδία, ευχαριστούν από καρδιάς όλους εμάς τους Έλληνες για την προτίμηση που δείχνουμε στα εθνικά τους προϊόντα, και κατά επέκταση στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας των.

Και σαν επιβράβευση μας συμβουλεύουν να πουλήσουμε τον Παρθενώνα, και τα νησιά μας,
σπρώχνοντας μας στο Δ.Ν.Τ. για να λύσουμε τα οικονομικά μας προβλήματα.

Αντίθετα ο Νίκος από την Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος από τις Σέρρες,ο γαμπρός μας ο Γιάννης, ο γιος μας
ο Θοδωρής, ακόμα και εμείς οι ίδιοι, βγαίνουμε [...] στην ανεργία για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Για την προτίμηση μας στα ξένα προϊόντα, και στα ξένα Super Markets (Lidl, Aldi, Carrefour, Dia). Φανταστείτε πόσα δισεκατομμύρια ευρώ πηγαίνουν κάθε χρόνο στον Gerhard, στον Franchua, στον Mario και στον Johan.
Και αυτό γιατί, ή από άγνοια ή από ωχαδερφισμό δεν αγοράζουμε Ελληνικά προϊόντα. Και μιλάμε για απλά πράγματα, καθημερινά. Όπως γάλα, τυρί, κασέρι, γιαούρτι, σαπούνια, χαρτιά υγείας, μακαρόνια, μπύρες, αναψυκτικά, ποτά, μαρμελάδες, τσιγάρα, σοκολάτες, παγωτά, μπισκότα, οδοντόκρεμες....
Τόσο απλά...
Φανταστείτε τώρα ότι όλοι οι Έλληνες αγοράζουν μόνο Ελληνικά ζυμαρικά και η βιομηχανία Μέλισσα, για παράδειγμα, λόγω αυξημένης ζήτησης, θα πρέπει να διπλασιάσει την παραγωγή της. Σίγουρα θα χρειαστεί περισσοτέρους εργάτες, υπαλλήλους, οδηγούς, αποθηκάριους, περισσότερους μηχανικούς, ίσως χημικούς, σίγουρα περισσότερο σιτάρι (αγρότες).
Σίγουρα κάποιους παρά πάνω υπαλλήλους θα πρέπει να προσλάβει. Σ’αυτούς τους νεοπροσλαμβανόμε-
νους φανταστείτε λέει, να είναι το παιδί σας, που ψάχνει δουλειά ή, ακόμα και εσείς οι ίδιοι.

Και όλα αυτά επειδή αγοράζατε μακαρόνια Μisko, η Μελισσα, και όχι μακαρόνια Barilla η μακαρόνια Lidl.
Τυχαίο? Δεν νομίζω!!! Στο τέλος ας το δούμε και εγωιστικά:
Τρώει ο Ιταλός μακαρόνια Μελισσα??
Πίνει καφέ Λουμιδη??
Πίνει ο Γερμανός μπύρα Mythos??
Τρώει λουκάνικα Τζουμαγιας??
Πίνει ο Ολλανδός γάλα Μεβγαλ??
Τρώει κασέρι Τρικαλινό??
Πίνει ο Γάλλος Ελληνικό κρασί η τσίπουρο???

Γιατί να παίρνουμε εμείς τα δικά τους προϊόντα? Για να μειώνουμε την ανεργία τους?
Μπορεί τα ξένα μερικές φορές να είναι φθηνότερα. Τα χρήματα αυτά όμως ξαναγυρίζουν σε εμάς διπλά
και τρίδιπλα. Ειδικά τα δύσκολα χρόνια που έρχονται λόγω Δ.Ν.Τ.
Επειδή οι πολιτικοί μας δεν θέλουν, αλλά και δεν μπορούν επίσημα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης,
να μποϋκοτάρουν τα ξένα προϊόντα, ας κάνουμε εμείς μόνοι μας μια προσπάθεια να αλλάξουμε τις αγοραστικές μας συνήθειες, είναι απλό:
Από αύριο προτιμάμε Ελληνικά προϊόντα αλλά και Ελληνικά super markets.
Τα Ελληνικά προϊόντα τα αναγνωρίζουμε από το barcode .
Όλα τα Ελληνικά προϊόντα στο barcode τους, τα τρία πρώτα νούμερα είναι 5-20


Αντί λοιπόν για παγωτά Algida η Ηaagen-Dazs αγοράστε Έβγα, Κρι Κρι, Δέλτα.
Αντί βούτυρα Αdoro,Lurpak, προτιμήστε Βιταμ, Αγνο, Κέρκυρας.
Αντί προσούτο και σαλάμια Lidl, πάρτε Νίκας, Υφαντής, creta farm έδεσμα.
Αντί μπύρες,Carlsverk, Bud, Stella Artois υπάρχουν οι Mythos, Βεργίνα, Fix, Alfa.
Aντί Νoutela υπάρχει η Μerenta
Αντί γάλατα Νουνου, Βεροπουλου, Lidl, προτιμήστε Αγνό, Μεβγαλ, Ολυμπος, Κουκάκη.
Αντί ουίσκι, βότκα, αγοράστε κονιάκ, τσίπουρο, ούζο, Ελληνικά κρασιά.
Αντί σόδα Tuborg, Perrier, evian, έχουμε Σουρωτή, δουμπιά, ξινό νερό.
Αντί coca cola, fanta,sprite υπάρχουν αναψυκτικά εψα, ηβη, Νιγριτα, Lux.
Αντί ζυμαρικά Barilla και Lidl προτιμήστε αβεζ, μελισσα, Mισκο.
Αντί οδοντόκρεμες Colgate, Aim υπάρχουν kolynos, aquafresh, oulodent.
Aντί χαρτί υγειάς και κουζίνας Lidl και zewa αγοράστε Diana softex.
Αντί καθαριστικά Ava, Azax, υπάρχουν τα planet, trylet εύρηκα...

Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι προτιμώντας
τα ελληνικά προϊόντα, βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή,
την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Κατάθλιψη; Όχι, Εγρήγορση!

Bρισκόμαστε στην ώρα του “σεισμού”. Η γενικευμένη κρίση με τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομικής, αλλά και της κοινωνικής, περιβαλλοντικής και κρίσης αξιών, έχει τις βαθιές ρίζες της στην πλήρη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας και διεθνώς. Αυτό φυσικά είναι μια μεγάλη συζήτηση…

Το πρόβλημα ασφαλώς και δεν είναι δημοσιονομικό. Είναι πρόβλημα του μοντέλου ανάπτυξης των οικονομιών όλων των χωρών, που [...] κατευθύνθηκε από τα συμφέρονται και τους μηχανισμούς του παγκόσμιου κεφαλαίου, των αόρατων αυτών μηχανισμών της χρηματιστηριακής αγοράς και των υποπροϊόντων της

Κάποιοι τόνιζαν αυτά τα χρόνια, ότι το οικονομικό μοντέλο της υπέρμετρης κατανάλωσης και της ανάπτυξης των αριθμών, κυρίως για να δουλεύουν οι βιομηχανίες των «αναπτυγμένων» χωρών, δεν έχει προοπτική. Έλεγαν ότι καταναλώνουμε φυσικούς πόρους που αντιστοιχούν σε τρεις πλανήτες. Ότι δανειζόμαστε από τις γενιές του μέλλοντος, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, για να ζούμε εμείς καλά. Ότι δανειζόμαστε από τη φούσκα του κεφαλαίου, που θα γίνει ο «λάκκος» των οικονομιών σε μια κακώς νοούμενη ευμάρεια.

Οι έλληνες πολίτες κινούνται ανάμεσα στην οργή και την αγανάκτηση, από τη μια, και στο φόβο για τα χειρότερα από την άλλη. Μεταξύ “άκμονος και σφύρας”… Ο λεγόμενος «παραγωγικός ιστός» είναι στα χειρότερά του. Αυτός ο παραγωγικός ιστός μιας οικονομίας, που στηρίχτηκε στην αρχή της άκρατης κατανάλωσης, στα δάνεια και τις επιδοτήσεις, με κυρίαρχες “αξίες” τη ρεμούλα, τη διαπλοκή, τον ωχαδερφισμό.

Για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στο ποια θα είναι η διέξοδος, και αν υπάρχει διέξοδος, πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε με τον ποιο πειστικό τρόπο γιατί φτάσαμε ως εδώ, πού βρισκόμαστε και ποιο είναι ακριβώς το σήμερα. Μέσα σ’ αυτά είναι και το ποιοι μας οδήγησαν ως εδώ κι αν μπορούν ή, ακόμα, αν έχουν το δικαίωμα να μας οδηγήσουν, αυτοί οι ίδιοι, στη δική τους επιλογή εξόδου.

Αναμφισβήτητα τα μέτρα που λαμβάνονται είναι μέτρα αποσπασματικά, με επίκληση των δημοσιονομικών, και κατ’ επιταγή των συμφερόντων των ξένων τραπεζών και των εκπροσώπων τους, το ΔΝΤ. Τα μέτρα αυτά δεν εγγυώνται καμία έξοδο ούτε πρόκειται να έχουν καμιά επιτυχία.

Η όποια εξισορρόπηση της κατάστασης στη χώρα μας δεν φαίνεται να είναι πριν την πάροδο δεκαπενταετίας• που σημαίνει ότι αυτό το διάστημα, και με την χρόνια οικονομική κρίση, δεν μπορεί παρά να έχουμε αντιδράσεις των πολιτών και εξεγέρσεις, οι οποίοι θα απαιτήσουν αλλαγές και ανατροπές.

Σήμερα από τη μεριά των κυβερνώντων και των συμφερόντων γίνεται προσπάθεια σταδιακής «εισαγωγής» και προσαρμογής στα δεινά της κρίσης για να υπάρξει «έλεγχος» των αντιδράσεων και η δυνατότητα, μέσα από διάφορα τερτίπια, όπως η φερόμενη «επιμήκυνση», να σταθμίσουν οι οικονομικοί παράγοντες τα θέλω τους και να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, να πάρουν δηλαδή τα λεφτά τους με το πολλαπλάσιο.

Αν θα υπάρξει έξοδος και κάποια αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αυτή μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την Ευρώπη και στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, εκείνων των χωρών που πιστεύουν σ’ αυτή. Μιας αλληλεγγύης που θα στηρίζεται στο λεγόμενο «κούρεμα» του χρέους, γιατί η φούσκα του κεφαλαίου είναι παγκόσμια. Αλλιώς θα περάσουμε από τη φάση που πέρασαν οι λατινικές χώρες ή οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ακόμα και με απειλή της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας και αλλαγών στο γεωπολιτικό σκηνικό της περιοχής.

Στο μεταξύ φαίνεται ότι το βάρος θα δοθεί στον ανεξέλεγκτο τουρισμό και την εκμετάλλευση του real estate και στον ορυκτό πλούτο με τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων με όρους αποικιοκρατικούς και με το fast track. Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι θεωρούνται άμεσοι.

Η μετανάστευση των νέων και των καλύτερων μυαλών θα αυξηθεί. Περισσότερο φυσικά θα πληγούν οι ηλικίες των 25 - 35, που τώρα προσπαθούν να μπουν στην αγορά εργασίας, και των 55 - 65 που είναι στην έξοδο και στη σύνταξη

Μίνιμουμ απαντήσεις. Ανεβάζουμε τη σημαία της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει το κοινωνικό κράτος να μείνει “όρθιο”. Να στηριχτεί “πάση θυσία” η υγεία, η παιδεία, η στοιχειώδης ασφάλιση των πολιτών. Αυτό σημαίνει σύσταση επιτροπών αλληλεγγύης, επιτροπών σε κάθε πόλη, νομό και περιφέρεια που να στηρίζουν το κοινωνικό κράτος. Επιτροπή για τη λειτουργία του Νοσοκομείου για την δωρεάν δημόσια υγεία, επιτροπές για τη λειτουργία των παιδικών σταθμών, των νηπιαγωγείων, των σχολικών μονάδων όλων των βαθμίδων. Συντονισμένες προσπάθειες για αύξηση του ρόλου της τοπικής οικονομίας, σύνδεση παραγωγών – καταναλωτών, ανάδειξη του ρόλου του πρωτογενούς τομέα για την αντιμετώπιση του διατροφικού προβλήματος του πληθυσμού.

Βάζουμε κόκκινες γραμμές σε ό,τι αφορά στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κρίση. Κρατούμε αποστάσεις από τον λαϊκισμό για να είμαστε πειστικοί και ουσιαστικοί. Ζητούμε πλήρη διαφάνεια παντού και συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις. Αναζητούμε ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος.

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου

Γινόμαστε πολίτες και όχι πολιτικοί

ΔΙΑΠΛΟΚΗ και ΡΕΜΟΥΛΑ: ο πολίτης θέλει να έρθουν όλα στη φόρα. Τα 600 δις των «πατριωτών», αυτά που λένε ότι είναι καταθέσεις ελλήνων στις τράπεζες της Ελβετίας, αναρωτηθήκαμε ποτέ ποιοι τα έχουν; Δεν είναι λαϊκίστικη ρητορική έκφραση, αλλά αυτοί είναι που σηκώνουν κατά καιρούς ψηλά την ελληνική σημαία παριστάνοντας τους υπερπατριώτες• και φυσικά δεν είναι από τον ιδρώτα τους.

Λύσεις που προτείνονται είναι
- Επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες μας, τις πραγματικές μας ανάγκες
- Προωθούμε την τοπικοποίηση και περιφερειοποίηση των αγορών
- εξισορροπούμε κατά περιοχή την παραγωγή και την κατανάλωση σε όλους τους τομείς με άξονα τον πρωτογενή τομέα. Εξασφάλιση της διατροφής με όρους αυτάρκειας
- Στηρίζουμε τα δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών
- Δημιουργούμε δίκτυα και κινήματα αλληλεγγύης
- Εναρμονιζόμαστε με τις διεθνείς πρακτικές σε ό,τι αφορά στις εναλλακτικές μορφές οργάνωσης της κοινωνίας με τις τράπεζες χρόνου, τα κοινωνικά παντοπωλεία κλπ
- Προωθούμε τους νέου τύπου συνεταιρισμών, την ανάπτυξη του τέταρτου τομέα της οικονομίας, της κοινωνικής οικονομίας
- Προβάλουμε τους οικογενειακούς κήπους, τις ανταλλαγές σπόρων
- γιατί όχι, το τοπικό νόμισμα
- ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΣΤΕ, καταργούμε τις πιστωτικές κάρτες
- Ενισχύουμε το ρόλο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς ελαχιστοποιώντας το κόστος του εισιτηρίου
- Αλλάζουμε τον τρόπο ζωής γενικά, τον τρόπο σκέψης, παραγωγής και κατανάλωσης
- Λειτουργούμε με βάση τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, της διαφάνειας και του εθελοντισμού, του ενεργού πολίτη
- Ενισχύουμε τα Τοπικά Σύμφωνα Ποιότητας
- Αναδεικνύουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής
- Υψώνουμε τη σημαία της κοινωνικής αλληλεγγύης
- Πλήρης στροφή στην «πράσινη οικονομία»

Η επιστροφή στις πραγματικές ανάγκες, η στασιμότητα και το σημειωτόν, η από-ανάπτυξη είναι πια επιβεβλημένοι όροι για σήμερα. Όχι ανάπτυξη για την ανάπτυξη. Όχι στο κυνήγι των αριθμών και της φούσκας του κεφαλαίου με όρους πλαστικού χρήματος. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν

Τοπικές και περιφερειακές αγορές με μεγέθη ελεγχόμενα από τις τοπικές κοινωνίες είναι το μέλλον. Να ξέρεις τι παράγεις και τι καταναλώνεις και όχι στις επιδοτήσεις με μηδενική απόδοση, με σεμινάρια για τα σεμινάρια, με τις λογικές της «πάση θυσία απορρόφησης» των ευρωπαϊκών χρημάτων, που οδήγησαν στην απαξίωση του παραγωγικού ιστού της χώρας

Ο δανεισμός χωρίς παραγωγή είναι για τις υπερφίαλες οικογένειες και κοινωνίες. Το μέλλον είναι στην οργάνωση των ίδιων των παραγωγών μιας κοινωνίας που μπορεί να είναι αλληλέγγυα και ορθολογική, ριζοσπαστική και δημοκρατική

Αυτή τη στιγμή διαπιστώνει κανείς ότι η κοινωνία μας έχει χάσει τον προσανατολισμό της, την κριτική της ικανότητα και τη δυναμική της ανανέωσης, της έκρηξης

Είναι ταπεινωτικό που η κοινωνία μας δεν διαθέτει την ικανότητα να τακτοποιήσει μόνη της τα του οίκου της και αυτό που γίνεται τώρα είναι τραγικό. Είναι οδυνηρό να δεχόμαστε να μας επιβάλλουν οι ξένοι τον τρόπο που εμείς θα ζήσουμε και να πληγώνουν τον εθνικό μας εγωισμό.

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Λογιστικός έλεγχος του χρέους, γιατί είμαστε εκτός ορίων ...

Τα λερά «παιδιά» του Φρίντμαν...
Του ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*
εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 9.3.2011

Η πρώτη πλευρά της κρίσης είναι η κλοπή της γης, η αρπαγή των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων, η μόνιμη ημιαπόλυση, η μόνιμη ημιπρόσληψη, ένα μόνιμα οριακό τρεμούλιασμα στα 200 ευρώ, ένα εργασιακό τίποτα, του νέου ενοχικού εργαζόμενου που πίνει το βράδυ -περίλυπος- εσάνς με ζάχαρη.

Οι Moody's και τα υπόλοιπα «παιδιά» του Μίλτον Φρίντμαν διαλύουν με οικονομικό τραμπουκισμό κάθε χώρα, κοινωνική μορφοποίηση, κόμμα, συνδικαλιστική ένωση, μικρές επιχειρήσεις, την ίδια την ιστορία, και πάνω στον πόνο και τον τρόμο χτίζουν αυτό το σπινθηροβόλο και μεθυσμένο σκοτάδι.

Η δεύτερη πλευρά της κρίσης όμως θα μπορούσε να είναι να στυλώσεις άφοβα τα πόδια. Οργανωμένα και έξυπνα, δυνατά και θεληματικά... Ακριβώς αυτή η [...]καθοδηγημένη από τους οίκους διαλυτική τελετουργία μπορεί να χτίσει καινούργιες ανοικτές διεκδικήσεις, απρόβλεπτες κοινωνικές συνθέσεις, άλλου τύπου αιτήματα, να συγκροτήσει άλλη εργασιακή γλώσσα. Αν μηδενίζεται κάθε κατάκτηση από το κυρίαρχο διεθνές σύστημα, μπορεί να μηδενιστεί και κάθε απώλεια. Αν μπορούν να σου πάρουν τα πάντα, μπορεί και να χάσουν τα πάντα. Αρκεί στην έρημο που φτιάχνουν να διεκδικήσεις.

Οσο τίθενται υπό διαπραγμάτευση κάτω από το καθεστώς του πανικού η προσωπική ευστάθεια και η οικογενειακή οικονομία, άλλο τόσο μπορεί να τεθεί υπό διεκδίκηση η ανακατάληψη των συνδικάτων (π.χ.) από την κουλτούρα της εργασίας, σε αντίθεση με τον παραγοντικό κομματισμό που τα βαρύνει πολλά χρόνια τώρα. Εάν είχαμε στον τόπο μας μια σοβαρή αστική τάξη, ενεργό συνδικαλιστικό κίνημα και ποιοτικά κόμματα, αυτή η τούμπα θα ήταν πιθανή.

Υπάρχει όμως και μια τρίτη πλευρά της κρίσης. Η «παπαγαλία» της εξέγερσης, η μεταφυσική προσδοκία της έλευσης ενός επαναστατικού κύματος από το αραβικό υπερπέραν.

Τρίτη πλευρά της κρίσης είναι να τρέχεις τσιμπολογώντας πίσω από τις μικροαστικές εξεγέρσεις διοδίων και εισιτηρίων, να βλέπεις επαναστατικές διαδικασίες πίσω από επικοινωνιακές ωραιοπάθειες και ναρκισσισμούς που δεν παίρνουν υπόψη τους τα κοινωνικά συμφραζόμενα. Τρίτη πλευρά της κρίσης είναι να πολυδιασπάσαι συνεχώς, μιλώντας μάλιστα για ενότητα. Τρίτη πλευρά της κρίσης είναι η υπόγεια ανακούφιση από το γεγονός ότι η κρίση εκλογικεύει και εκλαϊκεύει αυτό που εσύ δεν κατάφερες να προσδιορίσεις και να πεις, μετά από τόσα χρόνια κοινοβουλευτικής, συνδικαλιστικής και τηλεοπτικής θητείας.

Ολα αυτά είναι μια τρίτη πλευρά της κρίσης αλλά και μια επώδυνη δίοδος του αισθήματος. Γιατί όσο ζεις στη ρητορική της κρίσης τόσο την εξωραΐζεις και την αποερμηνεύεις. Οσο δεν αφομοιώνεις το κοινωνικό ενεργητικό και το αφήνεις να ξοδεύεται στους Κολλάτους, τόσο οι ενοχοποιούμενοι Σημίτης, Πάγκαλος και οι λοιποί θα αθωώνονται μέσα σε μια εύκολη θυμική και θεαματική, λαϊκόμορφη καταδίκη.

Τότε ένοχος δεν θα είναι ο μικροαστός που (ως συνήθως) θέλει να πάνε τα απόνερά του στον διπλανό, ο μικροαστός που τους εξέλεξε τόσα χρόνια και τώρα θέλει έναν εύκολο ένοχο εντοπισμένο και εικονογραφημένο, αλλά ένοχος θα είσαι εσύ, «ο στέλεχος αριστερός», που, ακόμα μια φορά στην ιστορία, αφήνεις την ιστορία να πηγαίνει χαμένη και να εξηγείται επικοινωνιακά. Η κολεκτίβα της κάθε αριστερής μικροεξουσίας συστήνει την τρίτη πλευρά της κρίσης.

Δεν έχουμε χρόνο. Πρέπει να βιαστούμε πατώντας με τόλμη στο αβαθές σημείο της λάσπης. Λογιστικός έλεγχος του χρέους, διάρρηξη συμμαχικών στερεοτύπων, καινούργια αγροτική οικονομία, σκέψη και μόρφωση για να αντέξουμε, αλληλεγγύη για να ζήσουμε. Ηδη είμαστε εκτός ορίων. Γιατί και οι τρεις πλευρές της κρίσης συνθέτουν το θάνατο της τρίτης πλευράς του χρόνου: του μέλλοντος. Η πιο σπαρακτική, η πιο κολασμένη, η πιο αδυσώπητη πιθανότητα είναι ο θάνατος των παιδιών μας, για να πλουτίζουν τα λερά «παιδιά» του Φρίντμαν, με λαιμαργία και παχύσαρκη απόγνωση.

*Ζωγράφος, επ. καθηγητής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

dsevastakis@arch.ntua.gr
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...