"Τι κάνουμε; που πάμε;"

Τι κάνουμε; που πάμε;

"Τι κάνουμε; που πάμε;" αναρωτιέται ο φίλος μου ο Νίκος Μυλωνάς από την Κω με τη σκέψη στο καλοκαιρινό τουριστικό αδιέξοδο, που έρχεται. Και λέει ότι η Κως, όπως και τα περισσότερα νησιά, έχοντας οικοδομήσει ένα μονοπαραγωγικό μοντέλο αποκλειστικής εξάρτησης από τον τουρισμό, φέτος κινδυνεύει να υποστεί μια συντριπτική οικονομική  και κατά συνέπεια και πρωτίστως κοινωνική καταστροφή. 

Και το ερώτημα είναι:

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Γιατί τέτοια στροφή στο συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση;

Τι έχει αλλάξει από το 2015;

Γιατί τέτοια στροφή στο συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση;

Το 2015, όταν όλη η Ευρώπη μιλούσε για «προσφυγική κρίση», η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας έδειξε την αλληλεγγύη της στην πράξη και δεν θεώρησε «κρίση» την παρουσία μερικών χιλιάδων ξεριζωμένων προσφύγων στη χώρα μας από τον πόλεμο και τη φτώχεια. Αντίθετα μάλιστα. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη χώρα, τους πρόσφεραν ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα. Αυτό κάναμε και στη Λαμία συγκεντρώνοντας υλικό∙ και όλοι θυμούνται τους απλούς ανθρώπους, που έφερναν ό,τι μπορούσαν στην αποθήκη της Πανελλήνιας Έκθεσης και στην Πλατεία Πάρκου. Σε άλλες πόλεις και στα νησιά, πολλοί ήταν αυτοί που άνοιξαν και τα σπίτια τους για να τους δώσουν ένα πιάτο φαγητό. Τι έχει αλλάξει από τότε; Γιατί τέτοια στροφή στο συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση;

Όμως

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Μαυρομαντήλα: «Στη μέση του πουθενά κόβω το σημείο. Δεν υπάρχει τίποτε τριγύρω. Τελείως αφιλόξενο»

Μαυρομαντήλα: «Στη μέση του πουθενά κόβω το σημείο. Δεν υπάρχει τίποτε τριγύρω. Τελείως αφιλόξενο»,
μου γράφει μια φίλη, με αφορμή τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας με θέμα: «Ενημέρωση - συζήτηση - λήψη αποφάσεως επί της πρότασης της Κυβέρνησης, σχετικά με τη φιλοξενία πολιτών τρίτων χωρών, αιτούντων άσυλο, στην περιοχή της «Μαυρομαντήλας». Ανοίξαμε με κάποιους φίλους μια τέτοια συζήτηση και ως εκ τούτου καταθέτω τις σκέψεις μου για να δούμε τι μπορεί να προκύψει. Ο διάλογος είναι απαραίτητος, γιατί πράγματι το ζήτημα είναι πολύ

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...