Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης: Η δική μας οικολογία

Ήδη από το 1982 έχουμε πει ότι αντιλαμβανόμαστε την οικολογία ως το εργαλείο ανάλυσης, κριτικής και αλλαγής της κοινωνίας, που ξεκινάει από μια καινούργια οπτική γωνία, για να επανατοποθετήσει τον άνθρωπο μέσα στη φύση, αξιοποιώντας τα πορίσματα της επιστήμης και μετουσιώνοντάς τα σε κοινωνική πρακτική, με άξονες πλεύσης την αλληλεξάρτηση, τη φυσικότητα, την πολλαπλότητα και την πολυμορφία. Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι η οικολογία, πέρα από τον εντοπισμό των φυσικών νόμων που διέπουν τα οικοσυστήματα, την καταγγελία της ανατροπής της οικολογικής ισορροπίας και τον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος, επεκτείνεται αναπόφευκτα στην κριτική του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης. Σε τελική ανάλυση και αντίθετα απ’ ότι πολλοί πιστεύουν, η κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση δεν είναι παρά αντανάκλαση της κυριαρχίας ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αυτό πρεσβεύει η κοινωνική οικολογία, που δεν αρκείται να κολλάει τσιρότα στο πληγωμένο κορμί του πλανήτη.

Ίσως οι στόχοι μας να ‘ναι φιλόδοξοι. Αλλά θέλουμε να αλλάξουμε πολιτισμό. Να ξεπεράσουμε τη βιομηχανική, καπιταλιστική κοινωνία της κυριαρχίας και στη θέση της να οικοδομήσουμε μια οικολογική κοινωνία αυτόνομων κοινοτήτων και ανθρώπων. Μια κοινωνία που να αποτελεί μια “αρμονική σύνθεση πάθους, ορθολογικότητας και φαντασίας”. Και για να γίνουμε πιο σαφείς, ας δούμε που εστιάζεται η οικολογική κριτική και που στοχεύουν οι εναλλακτικές λύσεις που προτείνουν οι οικολόγοι.

Μετά την κατάρρευση του κρατικού και γραφειοκρατικού σοσιαλισμού (δηλαδή καπιταλισμού) της Ανατολής, το δυτικό καπιταλιστικό μοντέλο και μάλιστα με ορμή της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, που επηρεάζει και τους σοσιαλιστές, “παγκοσμιοποιείται” και κυριαρχεί παντού, ακόμη και με τη δύναμη των όπλων.

Με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, η κοινωνία που ζούμε λατρεύει, με θρησκευτική σχεδόν ευλάβεια, την “εργασία”, την “παραγωγή”, την “πρόοδο” και την “ανάπτυξη”, που νοούνται μόνο ως πρόοδος και ανάπτυξη των “παραγωγικών δυνάμεων”, δηλαδή του κέρδους. Εργαλεία αυτής της “ανάπτυξης” αποτελούν η “ουδέτερη”, όπως θέλει να εμφανίζεται, επιστήμη και τεχνολογία.

Η κοινωνία της ανάπτυξης που ζούμε, δομείται καθ’ εικόνα και ομοίωση του τρόπου παραγωγής. Είναι συγκεντρωτική ως προς την κατανομή της εξουσίας, συγκεντρωτική όσον αφορά τη χωροταξία της και τις βασικές ανθρώπινες λειτουργίες, τυποποιημένη όσον αφορά τις συμπεριφορές της, μαζοποιημένη ως προς τις ανθρώπινες εκδηλώσεις, πληθωρική και γιγαντομανής ως προς τα μεγέθη.

Αυτός ο τρόπος δόμησης της κοινωνίας και της παραγωγής, που βασίζεται στην κυριαρχία και την αυστηρή ιεράρχηση των αρμοδιοτήτων και των προνομίων, που υποτιμά το «θηλυκό» και καταπνίγει τις ιδιαιτερότητες, είναι που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα στο χείλος της οικολογικής καταστροφής, που έχει καταδικάσει το μισό πληθυσμό της Γης σε θάνατο από πείνα και που θέτει τη ζωή σε συνεχή αμφισβήτηση με την απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου.

Ε, λοιπόν αυτή η κοινωνία δεν μας κάνει. Οφείλουμε να την αλλάξουμε. Πρέπει να την αλλάξουμε. Και οι προτάσεις των οικολόγων γι’ αυτό είναι σαφείς.

Ήδη από το 1982 αντιπροτείνουμε «μια κοινωνία απελευθερωμένη από τη λογική της «προόδου», της ανεξέλεγκτης παραγωγής και της αυστηρής εξειδίκευσης, βασισμένη στην αυτοδιαχείριση και την αυτοοργάνωση, που ξανατοποθετεί τον άνθρωπο σε αρμονική σχέση με το περιβάλλον του». Αυτή η οικολογική κοινωνία των αυτόνομων κοινοτήτων, δομείται με βάση τις αρχές του συνομοσπονδισμού, την αυτοδιαχείριση της παραγωγής και την αυτορύθμιση, προκρίνει τα μικρά μεγέθη, την αποκέντρωση και τις ήπιες εναλλακτικές τεχνολογίες, σέβεται τους φυσικούς κύκλους και επαναπροσδιορίζει τις ανθρώπινες ανάγκες.

Σε κοινωνικό επίπεδο, η οικολογική σκέψη αρνείται την πατριαρχική δομή της κοινωνίας μας, προσπαθώντας να δώσει στις γυναίκες τη θέση που τις αξίζει και ενσωματώνοντας τις «γυναικείες αξίες» στην οικολογική κουλτούρα.

Αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα στη διαφορά, γιατί μια οικολογική κοινωνία δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόσημη με την ποικιλότητα και την πολυμορφία των τρόπων έκφρασης, συμπεριφοράς, σκέψης, κουλτούρας και ζωής. Σε επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης, η οικολογική σκέψη αρνείται την ιεραρχία και τις εξουσιαστικές σχέσεις και αντιπροτείνει την άμεση δημοκρατία, με όλα τα χαρακτηριστικά που της έχουν προσδώσει οι κοινωνικοί αγώνες και εμπειρίες, από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας και ιδιαίτερα στην αρχαία αθηναϊκή πόλη. Δηλαδή αμεσότητα, συμμετοχή, εναλλαγή στα καθήκοντα και τα πόστα, άμεση ανάκληση, ισότιμη συμμετοχή ανδρών-γυναικών, σεβασμό και προβολή των απόψεων που μειοψηφούν κ.λ.π.

Για να μπορέσουν όλα αυτά να εφαρμοστούν στην πράξη, πιστεύουμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε την κινούμενη άμμο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, τον καριερισμό, τις ποικίλες εξαρτήσεις και τους επαγγελματίες του σταρ σύστεμ. Η τοπική δράση, η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία, η πολιτική με τα καθημερινά της ρούχα μας συγκινούν περισσότερο. Γι’ αυτό και εκτιμούμε ιδιαίτερα όσους και όσες δραστηριοποιούνται σε δημοτικό και νομαρχιακό επίπεδο.

Τέλος, επειδή «δε μπορούμε να βασιστούμε σε κάποια αδυσώπητη πορεία της ιστορίας που θα μας σώσει αν δεν πετύχει ο δικός μας ιστορικός αυτομετασχηματισμός», προτείνουμε δύο προϋποθέσεις για τον αγώνα μας.

Η πρώτη προϋπόθεση αφορά τον τρόπο δράσης. Συνοψίζεται στη φράση «σκέψου συνολικά, δράσε τοπικά». Γιατί χωρίς συνολική θεωρία και παγκόσμια αντίληψη ο αγώνας μπορεί να ’ναι αδιέξοδος. Και η δεύτερη λέει πως η οικολογική σκέψη δεν πρέπει να μείνει στο επίπεδο της ιδεολογίας, αλλά να γίνει άμεσα -από σήμερα όπου αυτό είναι δυνατό- πράξη, τρόπος ζωής.

Ξεκίνα λοιπόν από τις δικές σου ανάγκες και μην περιορίζεσαι στο ρόλο του ιεραπόστολου ούτε το ρόλο του κυνικού παρατηρητή. Στο κάτω- κάτω η χειραφέτησή μας ή θα είναι έργο δικά μας ή δε θα υπάρξει ποτέ.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Τελευταια λογια Εμμανουήλ Ρασούλη ( Έλλην τραγουδοποιός)

"Το Ποντίκι".
Eνα χρόνο μετά το θάνατο του, οι τελευταίες δημόσιες κουβέντες ενος μεγάλου καλλιτέχνη, αξίζουν να φτάσουν σε όλους τους Έλληνες.

Μια επιστολή, που είχε στείλει ο τραγουδοποιός Μανώλης Ρασούλης, λίγο πριν το θάνατό του στη φίλη του και δημοσιογράφο Ζωή Νιομανάκη.

Νοέμβριος 2010

«Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν: ''Άκουσον μεν, πάταξον δε''.

Ο σκοπός της επιστολής μου είναι να στείλω δύο μηνύματα:

1. Εγώ προσωπικά δεν δέχομαι τους τίτλους pigs - οκνηρός - άσωτος κ.λπ. που μας φόρτωσαν γενικεύοντας κάποιοι απ' τα βόρεια.

2. Υπάρχει μια Ελλάδα μες στην Ελλάδα, όπως υπήρχε μια Γερμανία από το 1933 έως το 1945.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και 25 χρόνια, ζώντας με τους συμπατριώτες μου, βιώνοντας μια διαρκώς γενικευόμενη, αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, έλεγα ότι αυτό το στυλ θα καταστρέψει την Ελλάδα, μπορεί και την ανθρωπότητα. Έκανα το οτιδήποτε να εκφράσω το αντίδοτο. Μάλλον απ' ό,τι φαίνεται ηττήθηκα.

Στην Ελλάδα σφυρηλατήθηκε και εγκαθιδρύθηκε ένας μέσος πολίτης, μικροαστός, νεόπλουτος, αρχοντοχωριάτης. Επικυριάρχησε στο κοινωνικό, πολιτικό, ιστορικό, ψυχολογικό, αισθητικό προσκήνιο, καταστρέφοντας τον ρυθμό και το στυλ της χώρας.

Επίσης, καταστρέφοντας τη λαϊκή κουλτούρα, δηλαδή το αυθεντικό τραγούδι, που είναι το θεμελιώδες στοιχείο της ταυτότητάς μας, απαξιώνοντας την λόγια ποίηση, εγκαθιδρύοντας, διά πυρρός και σιδήρου, τα πολιτιστικά κέντρα της χαράς και της αισιοδοξίας, όπως τα ονόμασαν, κάτι χαζοκαμπαρέ, τα λεγόμενα σκυλάδικα.

Διαμόρφωσαν έναν χαζοκαμπαρετζίδικο τρόπο σκέψης, καθιστώντας την Ελλάδα ένα νομιμοποιημένο πορνοστάσιο.

Ο πολιτισμός, καθώς και ο τουρισμός, δέχτηκαν σκληρά πλήγματα. Από τους περιηγητές του '60 φτάσαμε στα ξενοδοχεία των 5.000 ανθρώπων που, με τα βραχιολάκια στο χέρι, βίωναν τις διακοπές τους και έφευγαν σχεδόν χωρίς να ξέρουν σε ποια χώρα τους φέραν. Η εποποιία του Ζορμπά, των παιδιών του Πειραιά, παρήλθε ανεπιστρεπτί.

Πωλήθηκαν κατά κόρον και ο μύθος και η παρθενικότητα της χώρας, αλλά και το συμπαθές ναΐφ του μέσου ρωμιού αντικαταστάθηκε από την κουτοπονηριά, από το απρόσωπο, από τον μέσο όρο των super market και των τραπεζών και τώρα το σλόγκαν του Υπουργείου Τουρισμού "Έλα στην Ελλάδα να ζήσεις τον μύθο σου" ακούγεται γελοίο και κούφιο.

Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα μες στην Ελλάδα, εξόριστη και καταδικασμένη από τα ποικίλα golden boys και τους εγχώριους κερδοσκόπους που δεν αναγνωρίζουν πατρίδα ή πολιτισμό, αλλά ορκίζονται στη money-land. Ανίκανοι και άπληστοι.

Δεν συμμετείχα στους ολυμπιακούς αγώνες γιατί ήμουν σίγουρος ότι μετά την φαμφάρα θα ακολουθούσε η ξεφτίλα, όπως και έγινε. Η Αθήνα είναι πρωτοφανές φαινόμενο πρωτεύουσας που έχει τον μισό πληθυσμό της χώρας στην επικράτειά της. Αλαζονική πόλη, αφού λανσάρεται ως μητέρα της δημοκρατίας και του μέτρου. Τώρα είναι αμετροεπής μητρόπολη, βρώμικη μητέρα απίστευτης εγκληματικότητας. Δημοκρατία δεν υπάρχει, πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει.

Όλα ελέγχονται από το ΔΝΤ, την Ευρώπη, τους Γεωργιανούς και Ρουμανόγυφτους εγκληματίες. Παλιότερα σκεφτόμουν μήπως φέρναμε 100 Γερμανούς (βλέπε Ρεχάγκελ), να αναλάβουν για 100 χρόνια τη χώρα, μπας και ισορροπήσει. Θα με κατηγορούσαν για ανθέλληνα. Τώρα τους έφεραν ή ήρθαν λόγω ανωτέρας βίας και την πληρώνουν αυτοί που δεν έφταιξαν. Χιλιάδες χάνουν τις δουλειές τους, άλλοι αυτοκτονούν και άλλοι αγοράζουν ακριβά σπίτια στο κέντρο του Λονδίνου.

Κατά τα άλλα, τα εκλεκτά στελέχη του ελληνικού status πουλούν φούμαρα ότι είναι απόγονοι του Αριστοτέλη, του Σωκράτη και του Ηράκλειτου. Και αυτά χωρίς εσωτερική λογική, και έτσι ξανακαταλήξαμε σε μια νέα Greek salad, σε μια δραματική φαρσοκωμωδία. Εγώ προσπάθησα να καταλάβω τι συμβαίνει και να αντιπροτείνω κάποιες λύσεις. Ως εκ τούτου υπέστην ποικίλα πογκρόμ.

Ηττήθηκε η αντίληψή μας, γι' αυτό φτάσαμε στο παρόν χάλι. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα αυτά είναι μέρος μιας παγκόσμιας κρίσης. Το ανθρώπινο είδος βρίσκεται στο απόλυτο αδιέξοδο. Ο πλανήτης έχει καταστραφεί. Δεν μπορούμε πια να αναπτύξουμε τους ρυθμούς της βιομηχανίας όπως παλιά και ταυτόχρονα να σώσουμε το περιβάλλον.

Τι μέλλει γενέσθαι; Κάθε κρίση γεννά πόλεμο. Το απεύχομαι και κάνω κάθε τι για να μην μας συμβεί. Γεννήθηκα σαράντα μέρες μετά τη βόμβα στη Χιροσίμα. Ως εκ τούτου προσπαθώ στη Μέση Ανατολή, εδώ και οχτώ χρόνια, να δημιουργηθεί ένας κοινός παρονομαστής για τους δυο λαούς, γιατί από αυτό το άλυτο πρόβλημα μπορεί να ξεκινήσει ένας παγκόσμιος πόλεμος.

Ονειρευόμουνα να γίνει η Ελλάδα μια πολιτισμική Ελβετία και μητέρα που θα κυοφορήσει ένα όραμα για την παγκόσμια ειρήνη. Τώρα είμαστε στο στόχαστρο όλου του δυτικού κόσμου και παράδειγμα προς αποφυγή. Να μην ξεχάσω να πω ότι πριν από χρόνια έστειλα μια επιστολή στην Süddeutsche Zeitung περί όλων αυτών, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν για το θέμα.

Πέρυσι και φέτος ο Γερμανός ανταποκριτής της ίδιας εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη ήρθε στην Ελλάδα, μου πήρε δύο συνεντεύξεις και πάλι η διεύθυνση της εφημερίδας αδιαφόρησε. Πάντως εγώ προσπάθησα

Επίσης, ως προς το θέμα που ετέθη να πουλήσει η Ελλάδα τα νησιά της και την Ακρόπολη, έχω να πω: (α) Η Ακρόπολη δεν είναι ιδιοκτησία μας. Ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα και (β) Μεγάλες εκτάσεις της Ελλάδας, και όχι μόνο, έχουν αγοραστεί από Γερμανούς.

Πρόσφατα συμμετείχα σε ένα φεστιβάλ ποίησης στη Μαγιόρκα, όπου ο κυβερνήτης της μας έλεγε με αγωνία ότι οι Γερμανοί έχουν αγοράσει το 80% του νησιού και θέλουν να το προσαρτήσουν στη Γερμανία. Αν αυτό αποτελεί ένα σχέδιο επεκτατισμού στον νότο εκ μέρους της Γερμανίας, δεν γνωρίζω.

Αν, λόγω της κρίσης, οι νεοέλληνες ξαναχαθούμε στη διασπορά, θα ήθελα να έρθουν στην Ελλάδα ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες από όλο τον κόσμο, και από εδώ να ξεκινήσει μια προσπάθεια διαιώνισης της ζωής πάνω στον πλανήτη σε ένα ανώτερο επίπεδο.

Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ όλους και τον καθένα χωριστά.

Εμμανουήλ Ρασούλης, Έλλην τραγουδοποιός.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, με σύνθημα «κανείς μόνος στην κρίση», και με τη συνεργασία και στήριξη του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης, ξεκίνησε την λειτουργία του στις 15 Δεκεμβρίου 2011.

Σήμερα το ΜΚΙΕ στελεχωμένο αποκλειστικά από ένα συνεχώς αυξανόμενο δίκτυο εθελοντών ιατρών, οδοντιάτρων, φαρμακοποιών, θραπευτών, πολιτών και υποστηρικτών παρέχει ΔΩΡΕΑΝ πρωτοβάθμια ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ περίθαλψη σε ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ, ΑΠΟΡΟΥΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ. Στα πλαίσια των παροχών του συμπεριλαμβάνεται η ψυχολογική υποστήριξη ανέργων καθώς και η παροχή ειδών βρεφικής ανάγκης, όπως γάλα, βρεφικές τροφές, πάνες.

Οι ειδικότητες που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους είναι:
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ, ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ, ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ, ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ, ΩΡΛ.,ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ, ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ, ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ, ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ, ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ, ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΟΣ, ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ, ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ, ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ, ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ, ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ, ΟΠΤΟΜΕΤΡΗΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ, ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΟΣ, ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ.

Η ροή ευπαθών ομάδων συμπολιτών μας συνεχώς αυξάνεται. Στο διάστημα ενός σχεδόν έτους λειτουργίας το ΜΚΙΕ εξυπηρέτησε 3500 περιστατικά. Τους μήνες Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2012, 700 και 800 περιστατικά αντιστοίχως εξυπηρετήθηκαν από το ΜΚΙΕ.

Η κατάσταση στην κοινωνία δυστυχώς επιδεινώνεται δραματικά. Η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας διαμρφώνεται για αρκετούς συμπολίτες μας απαγορευτική με κάθε κόστος για τους ίδιους και την κοινωνία.Στo πλαίσιo των αυξανόμενων αυτών αναγκών, το ΜΚΙΕ προσκαλεί εθελοντές ιατρούς να συνεισφέρουν στο έργο του. Συγκεκριμένα, υπάρχει άμεση ανάγκη για ιατρούς Παθολόγους Καρδιολόγους και Παιδιάτρους καθώς επίσης και για Νευρολόγους και Ψυχιάτρους.Φυσικά και εθελοντές κάθε άλλης ειδικότητας θα αποτελούσαν μεγάλησυνεισφορά για να κρατηθεί η κοινωνία όρθια.

Οι ενδιαφερόμενοι ιατροί μπορούν να επικοινωνήσουν με τη γραμματεία του Ιατρείου στο 210-9631-950 ή μέσω email:mkiellinikou@gmail.com

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-14:00) (ΤΡΙΤΗ 14:00-20:00) (ΤΕΤΑΡΤΗ 16:00-18:00)
(ΠΕΜΠΤΗ 14:00-20:00) (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17:00-19:00) (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)
Blog http://mki-ellinikou.blogspot.com/, Email mkiellinikou@gmail.com
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας Ροδόπης

Μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου θα λειτουργήσει το κατάστημα του Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας (ΤΣΠ) Ροδόπης, το οποίο βρίσκεται στην Πλατεία Ειρήνης.
Σύμφωνα με δηλώσεις στην ΕΡΑ Κομοτηνής και την δημοσιογράφο Βάσω Μαχαίρα, του προέδρου του ΤΣΠ Χρυσόστομου Κάρρου, το κατάστημα θα είναι κάτι το καινούργιο στην πόλη, όπου οι επισκέπτες και οι καταναλωτές θα μπορούν να δοκιμάζουν τα προϊόντα, να παίρνουν πληροφορίες για αυτά και για τους παραγωγούς τους, ενώ για όλους θα υπάρχει ένα θερμό καλωσόρισμα, το οποίο θα αποτελεί ένα δείγμα της θρακιώτικης φιλοξενίας.
Μάλιστα από την άνοιξη, θα τοποθετηθούν και τραπεζάκια έξω από το κατάστημα, για την καλύτερη εξυπηρέτηση όλων των ενδιαφερομένων να γνωρίσουν τις γεύσεις και τα προϊόντα της Ροδόπης, αλλά και την ιστορίας της.
«Εμείς θέλουμε με αυτό τον τρόπο να γνωρίσουν οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες τα προϊόντα μας και μάλιστα σε πολύ προσιτές τιμές, ειδικά τώρα που παρουσιάζεται μια στροφή προς το ποιοτικό και το τοπικό προϊόν. Θα θέλαμε μάλιστα να γνωρίσουμε κι άλλους παραγωγούς και να διευρύνουμε την γκάμα των προϊόντων μας και το δυναμικό μας ως Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας», σημείωσε σε δηλώσεις του ο κ. Κάρρος.
Παράλληλα, επιταχύνονται και οι εργασίες της λειτουργίας της ιστοσελίδας του Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας, η λειτουργία της οποίας τοποθετείται χρονικά μέσα στον πρώτο μήνα του έτους. Φυσικά και δεν εγκαταλείπεται ο στόχος της γνωριμίας των προϊόντων της περιοχής με τους φοιτητές του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. http://www.facebook.com/tsprodopis

Υπογράφθηκε την Παρασκευή το απόγευμα στο κέντρο του ΟΓΕΕΚΑ «Δήμητρα», το καταστατικό του Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας Ροδόπης, με την παρουσία αρκετών παραγωγών, οι οποίοι με την συνεργασία και... την ένωση δυνάμεών τους και το κυριότερο, χωρίς επιδοτήσεις, θα επιχειρήσουν να δώσουν ώθηση στην διάθεση των προϊόντων στο εσωτερικό του νομού, καταρχήν.

Παράλληλα τα προϊόντα αυτά σε συνδυασμό με δράσεις και ενέργειες σχετικές με του τουρισμό και τον πολιτισμό, μπορούν να αποτελέσουν την ταυτότητα της περιοχής, της Ροδόπης. Το θέμα των υπογραφών παραμένει ανοικτό για την προσθήκη ενεργών μελών και αρωγών μελών, για τον περαιτέρω εμπλουτισμό των δράσεων και των αποτελεσμάτων. Αποφασίσθηκε αρχικά το πρώτο οικονομικό κεφάλαιο να είναι στα 500 ευρώ, τα οποία θα καταβληθούν τμηματικά από τα ενεργά μέλη, ενώ από την πενταμελή επιτροπή που ορίσθηκε, θα επιδιωχθούν επαφές με τους επαγγελματίες και ξενοδόχους της περιοχής, προκειμένου να συμπεριλάβουν τα τοπικά προϊόντα στα καταστήματά τους.
διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ...