Κατεβαίνοντας τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στη Σπύρου Τρικούπη 21, λίγο πριν φτάσεις στην πλατεία των Εξαρχείων, θα δεις το Σπόρο. Μοιάζει με ένα απλό μαγαζί που πουλάει καφέδες, κακάο, τσάι, ζάχαρη, ζυμαρικά, σοκολάτες, κουλουράκια και απορρυπαντικά. Μοιάζει, αλλά τι είναι;O καφές ήρθε απευθείας από τον αυτόνομο ζαπατίστικο συνεταιρισμό Ssit Lequil Lum στην Τσιάπας στο Μεξικό, έναν από τους τέσσερις συνεταιρισμούς καφέ στην πιο φτωχή πολιτεία της χώρας, στους οποίους συγκεντρώνονται περισσότεροι από 2.500 παραγωγοί. Σε συνεργασία με ένα μικρό οικογενειακό καφεκοπτείο, σημαντικό τμήμα του καφέ που διακινείται μέσω του Σπόρου ψήνεται και συσκευάζεται στην Αθήνα.
Αγοράζω σημαίνει στηρίζω
Ο ζαπατιστικός καφές διακινείται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ από συλλογικότητες ανθρώπων και συνεταιρισμούς εναλλακτικού εμπορίου, που νιώθουν αλληλέγγυοι με τα αιτήματα των Ζαπατίστας για δημοκρατία, ειρήνη και δικαιοσύνη και επιλέγουν να στηρίξουν έμπρακτα τον αγώνα τους.
Αυτό το αλληλέγγυο δίκτυο προμηθεύεται κάθε χρόνο αρκετές εκατοντάδες τόνους ζαπατιστικού καφέ, χωρίς καμιά διαμεσολάβηση κερδοσκοπικών εταιρειών, σε τιμή που υπερβαίνει κατά πολύ τη συνήθως εξευτελιστική της αγοράς.
Ο καφές διακινείται έξω από τα κυρίαρχα εμπορικά κυκλώματα, σε δεκάδες χιλιάδες απλούς ανθρώπους, που συνειδητά επιλέγουν να στηρίξουν την όλη προσπάθεια.
Από τα έσοδα που προκύπτουν από την πώληση του καφέ, ένα σημαντικό ποσό επιστρέφεται και στηρίζει τις αυτόνομες ζαπατιστικές δομές. Πέρα από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των παραγωγών, η λειτουργία των συνεταιρισμών ενδυναμώνει συνολικά τις ιθαγενείς κοινότητες, καθώς μέρος των εσόδων τους ενισχύει και τις υπόλοιπες αυτόνομες δομές, όπως τα συστήματα εκπαίδευσης και υγείας.
http://reviews.in.gr/diafora/socialeconomy/article/?aid=1231127639
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα, η τελευταία αυτή μορφή, άτυπη, αλληλέγγυας οικονομίας εμφανίζεται την τελευταία δεκαετία κυρίως υπό πειραματική περισσότερο μορφή.
Είναι τα συστήματα τοπικών ανταλλαγών, τα τοπικά κοινωνικά ή παράλληλα νομίσματα (ή συμπληρωματικά), για παράδειγμα η Τράπεζα Χρόνου Αττικής, που ξεκίνησε ως μια γυναικεία πρωτοβουλία το 2006 το ΕΤΕΜ Μαγνησίας, ο Οβολός στην Πάτρα που δημιουργήθηκε από μια πρωτοβουλία ενός επιχειρηματία για να τονώσει τη ρευστότητα σε μικρές τοπικές επιχειρήσεις (και θυμίζει το WIR του μεσοπολέμου στην Ελβετία). Επίσης,
Τα ανταλλακτικά δίκτυα σπόρων, όπως το Πελίτι (στο Παρανέστι Δράμας),
Το Λόγω Τιμής,
Τα χαριστικά δίκτυα και Παζάρια, όπως είναι το Χάρισε το, το Δώσε και Πάρε, το freecycle
Διάφορα ιδιόμορφα συστήματα, όπως είναι το Μoneyback system στο Ηράκλειο Κρήτης
Τα συνεταιριστικά γραφεία ευρέσεως εργασίας, όπως είναι το Παγκάκι στο Κουκάκι,
Η κολεκτίβα Ν.Γουινέα, το Lunch Street Party, το Terra Verde,
Το εναλλακτικό ισοδίκαιο εμπόριο Σπόρος,
Ο Σκόρος (δίκτυο ανταλλαγής ρούχων) και άλλα.
