Μήπως ήρθε αλήθεια η ώρα να το κάνουμε… Αν αφήσουμε τη ζωή μας στα χέρια αυτών των επικίνδυνων εγκεφάλων τότε θα τα χάσουμε όλα. Τα πάντα θα γίνουν αναλώσιμο είδος της πιο ανορθολογικής πολιτικής. Ο σημερινός παροξυσμός εμπορευματοποίησης των πάντων είναι η σύγχρονη πολιτική των εταιρειών, των κυβερνήσεων και της εξουσίας σε όλα τα επίπεδα. Εκεί όπου το παν είναι το χρήμα, όλες οι αξίες, εκτός από την εμπορευματική, εξαφανίζονται εντελώς. Αποφασίζουνε με την κοινωνία απούσα για όλα αυτά που την αφορούν άμεσα ώστε να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των οικονομικών - κεφαλαιοκρατικών οργανώσεων. Να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις σαν κοινωνία υποκαθιστώντας αυτούς που μιλάνε στο όνομά μας από την απέναντι μεριά…
Η μεταφορά είναι κοινωνικό αγαθό και ανθρώπινο δικαίωμα. Η ελευθερία των μετακινήσεων αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, απεριόριστο, σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Επίσης το σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα ελεύθερης κίνησης μέσα στη χώρα και το κράτος -υποθετικά- υποχρεούται να παρέχει τα μέσα για την άσκησή του. Αυτά ωστόσο φαντάζουν φαιδρά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα και της παγκοσμιοποίησης… Στην Ελλάδα που το ήδη κουτσό σιδηροδρομικό δίκτυο ακρωτηριάζεται πλήρως, στην Ελλάδα που οι ήδη προβληματικές αστικές συγκοινωνίες συρρικνώνονται, στην Ελλάδα που ξεπούλησε τον αερομεταφορέα της, στην Ελλάδα που το δημόσιο οδικό δίκτυο εκχωρείται για εκμετάλλευση σε κατασκευαστικές εταιρίες, σε τράπεζες και σε πολυεθνικές…
Η ανάγκη υπεράσπισης ιδιαίτερα του σιδηροδρόμου προκύπτει με ένα χαρακτήρα επείγοντος σήμερα που αυτός διαλύεται. Να προλάβουμε προτού οι σιδηροδρομικοί πόροι που υπάρχουν και ανήκουν δικαιωματικά στην κοινωνία καταστραφούν από την επέλαση των βαρβάρων. Προτού δηλαδή οι γραμμές, τα κτίρια, ο εξοπλισμός, οι σιδηροδρομικοί και η τεχνογνωσία τους, πάνε όλα μαζί παρέα σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα στην πρέσα και τον καυστήρα για ανακύκλωση… Γιατί οι αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο μας σήμερα, αναδεικνύουν παγκοσμίως τα σημαντικά πλεονεκτήματα του σιδηρόδρομου και τον βγάζουν για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο των μεταφορών. Γιατί -επιπλέον- αγαπάμε το τραίνο.
Ένα καλά στελεχωμένο, αξιόπιστο και ικανοποιητικά πυκνό σιδηροδρομικό δίκτυο αποφέρει πλείστα οφέλη στις κοινωνίες στο χώρο των οποίων απλώνεται. Τα οφέλη αυτά εκτείνονται σε πολλά επίπεδα: Από κοινωνική σκοπιά η λειτουργία και η επέκταση του σιδηροδρόμου ευνοούν την αποκέντρωση και διευκολύνουν την πρόσβαση σε δυσπρόσιτες περιοχές της κατά 70% ορεινής Ελλάδας. Από οικονομικής σκοπιάς το τραίνο παρέχει μετακινήσεις ανθρώπων και μεταφορές αγαθών με χαμηλό κόστος, βελτιώνει τις συνθήκες διάθεσης της περιφερειακής (αγροτικής κ.α.) παραγωγής, καθώς και τις συνθήκες ήπιας τουριστικής αξιοποίησης της απείρου φυσικού κάλλους ελληνικής περιφέρειας. Ακόμη δημιουργεί σταθερές θέσεις εργασίας και αυξάνει την αξία μιας περιοχής ως υποδομή που διευκολύνει την οικονομική κ.α. δραστηριότητα. Σε καιρούς κρίσης, ο σιδηρόδρομος αποτελεί πολύτιμη εναλλακτική διέξοδο απέναντι στα ακριβά καύσιμα, τα υψηλά διόδια και τα μειωμένα εισοδήματα. Από τη σκοπιά του ταξιδιώτη παρέχει ασφάλεια, άνεση, ταχύτητα, ευχάριστο και ξεκούραστο ταξίδι, ευνοεί την κοινωνικοποίηση και τις γνωριμίες μεταξύ ταξιδιωτών ενώ διατρέχει και απομονωμένες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που δίνουν στο ταξίδι ιδιαίτερο αναψυχικό και τουριστικό χαρακτήρα. Επιπλέον δεν είναι τόσο ευάλωτο στις καιρικές συνθήκες όσο τα υπόλοιπα μέσα. Από σκοπιά οικολογική, το τραίνο είναι το πιο φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς. Ο Κωστής Παλαμάς έγραψε κάποτε: «…Ο Σιδηρόδρομος όχι μόνο δεν πλήγωσε τη φύση, αλλά βρέθηκε σαν ένα στοιχείο ομορφιάς στον όμορφο κόσμο της…». Μπορεί ο Παλαμάς να είχε ένα περισσότερο αισθητικό κριτήριο την εποχή που το έγραψε αυτό, αλλά και οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν τον οικολογικό χαρακτήρα του τραίνου που δεν είναι ενεργειακά σπάταλο και έχει μικρή ζώνη κατάληψης του εδάφους από το οποίο διέρχεται.
Στην εποχή μας ο σιδηρόδρομος αναδεικνύεται παγκοσμίως σε κορυφαίο μεταφορικό μέσο ενώ στην Ελλάδα απαξιώνεται με ευθύνη του κράτους. Στην Ευρώπη σήμερα αντιστοιχούν κατά μέσο όρο περίπου 440 km σιδηροδρόμου ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού ή 46 km ανά 1000 km2 έκτασης. Σε αυτούς τους σιδηροδρόμους απασχολούνται περίπου 5,11 υπάλληλοι ανά χιλιόμετρο γραμμής. Αν μεταφερθούν αυτοί οι μέσοι όροι στην ελληνική περίπτωση τότε η Ελλάδα έπρεπε να έχει περίπου 4500-5000 km δικτύου ενώ στο υφιστάμενο δίκτυο των 2500 km έπρεπε να απασχολούνται περί τους 12000 υπάλληλοι. Ήδη το σιδηροδρομικό μας δίκτυο, είναι το αραιότερο της Ευρώπης, ακόμα και σε σχέση με την Αλβανία. Με βάση τα παραπάνω, το ελληνικό δίκτυο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χαρακτηριστεί από “υπερβολικό μέγεθός” ώστε να «σηκώνει» περικοπή από τα 2500 χλμ σε 700 (!!!), ούτε να χαρακτηριστεί ‘υπερστελεχωμένο’ ώστε να περιορίσει, όπως λέγεται, τους υπαλλήλους του σε περίπου 3000! Υπολογίζεται ότι το 2015 η ηπειρωτική Ελλάδα θα έχει 24 χλμ. κλειστών, με πληρωμή, αυτοκινητοδρόμων ανά 100.000 κατοίκους, όταν η Γαλλία έχει 17. Πως αλήθεια δικαιολογείται η ορθότητα αυτού του σχεδιασμού; Το υπουργείο μεταφορών φέρεται (σαν;) να ηγείται του συνασπισμού των εργολάβων και της αυτοκινητοβιομηχανίας…
Η ελληνική κυβέρνηση αφού απαξίωσε, αποφάσισε και να καταργήσει τον σιδηρόδρομο διατηρώντας για τα προσχήματα μόνο τη γραμμή Αθήνα – Θες/νίκη. Ένα έγκλημα σε εξέλιξη… Στο όνομα της απάτης που τη λέει «έλλειμμα του ΟΣΕ», η κυβέρνηση, τιμωρεί την κοινωνία για την δική της αποτυχία. Τα ελλείμματα του ΟΣΕ είναι πρώτα πολιτικά και έπειτα οικονομικά. Δισεκατομμύρια δημόσιου χρέους έχουν μεταμφιεστεί σε χρέος του ΟΣΕ, μέσα από πολιτικές που σχεδιάστηκαν για να ευνοήσουν το αυτοκίνητο και το εργολαβικό λόμπυ, το οποίο ελέγχει και αξιοποιεί μεγάλο μέρος των Μ.Μ.Ε. προς ίδιον όφελος. Επιπλέον, το κράτος, με όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια, έδειξε χαρακτηριστική ασυνέπεια στις υποχρεώσεις χρηματοδότησης που είχε προς τον ΟΣΕ οδηγώντας τον σε δανεισμούς για την κάλυψη των κενών που αυτό άφηνε. Τα χρέη του ΟΣΕ δεν αφορούν τον ΟΣΕ αλλά το κράτος και καλά κάνει και τα αναλαμβάνει, και καλά θα κάνει να βρει το ίδιο λύση. Δικό του πρόβλημα. Όμως η συμμορία Παπανδρέου με πρωταγωνιστή το «τζαμπατζή» Ρέππα σκοπεύει να ξεπουλήσει τους σιδηροδρομικούς πόρους που αποτελούν περιουσία της κοινωνίας. Ο «διδάκτωρ του νόμου», που τσιρίζει για την «ανομία» των «δεν πληρώνω» και έχει και το θράσος να μας κάνει και μαθήματα κοινωνικής συμπεριφοράς, καταστρέφει το σιδηρόδρομο καταργώντας ολόκληρες γραμμές και δεσμεύοντας όλη την (μεγάλη) ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ σε φορέα που θα ελέγχει ουσιαστικά ο ίδιος (ΓΑΙΟΣΕ). Νέα «βατοπέδια» επίκεινται… Από την άλλη, η κινητή περιουσία και ο πανάκριβος μηχανολογικός εξοπλισμός που ανήκουν στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ή ότι απομείνει απ’ αυτά μετά το πλιάτσικο για παλιοσίδερα που ακολουθεί την εγκατάλειψη, θα εκποιηθούν μαζί της, προς όφελος του κράτους και των ιδιωτικών μεταφορέων, σε βάρος -και πάλι- της κοινωνίας. Ενδεικτικό είναι το ενδιαφέρον εξαγοράς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την Ομοσπονδία των Υπεραστικών Λεωφορείων Ελλάδας (ΚΤΕΛ). Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ολοκληρώνεται το φαγοπότι από την εκτέλεση μεγάλων και σε ένα βαθμό αχρείαστων έργων στους σιδηροδρόμους, τα οποία φαίνεται πως εγκαταλείπονται και πως έγιναν αποκλειστικά για τις μίζες και τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων. Η κατάσταση που διαμορφώνεται οδηγεί -εκτός των άλλων αδικιών- και σε συγκοινωνιακή απομόνωση ή στα δόντια των οδικών μονοπωλίων, μεγάλες περιοχές και πολλούς κατοίκους της χώρας. Στη διαδρομή Φλώρινα – Θες/νίκη, μόλις σταμάτησε ο σιδηρόδρομος, τα εισιτήρια του ΚΤΕΛ αυξήθηκαν κατά 30%. Βέβαια, για αυτά τα μονοπώλια και το εργολαβικό λόμπυ των αυτοκινητοδρόμων γίνεται όλη η δουλειά από το Ρέππα και το σινάφι του και αυτό έχει καταστεί πλέον ηλίου φαεινότερο…
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΟΥΜΕ:
ΚΑΛΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 25/2 ΣΤΟ ΝΟΣΟΤΡΟΣ (Θεμιστοκλεους 66, Εξαρχεια) ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΟΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΑΥΤΗ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥΣ
ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΔΡΑΣΕΩΝ
ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΣΥΡΜΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΩΣ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΩΣΟΥΜΕ
ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΦΟΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ
ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!
----------------------------------------------------------
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ
